سوراخ کردن گوش کودکان نوعی از کودک آزاری

 توافقنامه آنلاین ممنوعیت سوراخ کردن گوش کودکان در انگلستان امضا شد. امضا‌کنندگان این توافقنامه خواستار دفاع از حقوق کودکان و جلوگیری از این نوع کودک‌آزاری شدند.

به عقیده محققان سوراخ کردن گوش کودکان در سنین پایین ممکن است نمادی از بی‌توجهی والدین یا تنبیه کودک محسوب شده و باعث شکل‌گیری شخصیت دوری گزین و سرزنشگر او در بزرگسالی شود.

دکتر سکینه قربانعلی‌نژاد، روانشناس و مشاور خانواده، با تأیید استفاده از زیورآلات و سوراخ کردن گوش دختران تا سن 18 سالگی به نوعی از کودک آزاری و تجاوز به حقوق کودکان معتقد است، کودکان نیازی به زیور آلات و چنین تجملاتی ندارند، دنیای بی‌آلایش و پاک آنها را نباید با اعمال چنین سنت‌هایی که برخاسته از کمبودها و آسیب‌های روانی والدین است و تجمل‌گرایی و چشم و هم چشمی را ترویج می‌دهد و هیچ نفعی برای کودکان ندارد، تخریب کرد.

این روانشناس ادامه می‌دهد، کودکان نیاز به امنیت و محبت دارند، جسم و ذهن آنها باید در بهترین شرایط ممکن پرورش پیدا کند این در حالی است که تحمیل کردن استفاده از زیورآلات، نه تنها روش تربیتی محسوب نشده و به نفع کودک نیست بلکه بر عملکرد رفتاری و شناختی کودک و شکل‌گیری شخصیت او در آینده تأثیر‌گذار است.

دکتر قربانعلی‌نژاد معتقد است، در حال حاضر تجاوز به حقوق زنان و کودکان در سراسر دنیا در قالب رفتارهایی مانند آزار جنسی، ضرب و شتم، و… گزارش می‌شود که هیچ گونه سازگاری و همخوانی با توصیه‌های دینی و منافع بهداشتی و سلامتی کودکان نداشته و بهداشت روانی و فیزیکی آنها را تهدید می‌کند، سوراخ کردن گوش کودکان را هم می‌توان همردیف آزارهای روانی و جسمانی دانست چرا که این مسأله انتخاب کودک نبوده و به او تحمیل می‌شود. نباید فراموش کرد، مراقبت از جسم و روح کودک در اولویت برنامه‌های والدین قرار دارد.

پدر و مادرها باید برنامه‌های پرورش ذهن، مهارت‌های زندگی، آموزش موسیقی، ورزش‌های فیزیکی و هر کاری را که به نفع سلامت جسم و روان فرزندان است تا سن 18 سالگی در برنامه روزانه آنها قرار داده تا کودکان بتوانند آزادانه انتخاب کنند و به عنوان شهروندی سالم با گرایش‌های اخلاقی بهنجار در جامعه خدمت کنند.

دکتر قربانعلی‌نژاد، ترس و درد تحمیل شده به کودکان هنگام سوراخ کردن گوش را کودک آزاری معرفی می‌کند و معتقد است، این ترس‌ها تا بزرگسالی در نهاد کودکان باقی می‌مانند و ممکن است در بزرگسالی چندین برابر شده و به شکل ترس از جراحی نمایان شود.

این روانشناس معتقد است، سیستم فیزیولوژیکی بدن انسان نسبت به درد بسیار حساس بوده و آسیب دیدن یک سلول بر عملکرد میلیاردها سلول دیگر تأثیر گذاشته و عملکرد آنها را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

منبع : روزنامه ایران