سن مدرسه، بهترین زمان تشخیص اختلالات کودکان

 بهناز ذال در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه خراسان جنوبی، با اشاره به این‌که اختلالات دوران کودکی انواع مختلفی دارد، تصریح کرد: این اختلالات شامل اختلالات نافذ رشد مانند بیش‌فعالی و اوتیسم، اختلالات اضطرابی مانند اضطراب جدایی و ترس، اختلالات خلقی مانند افسردگی، اختلالات گفتاری از قبیل لکنت زبان و اختلالات آوایی، اختلالات یادگیری که عمدتاً در سنین مدرسه قابل تشخیص است، مشکلات رفتاری از جمله پرخاشگری، ناخن جویدن و شب ادراری و کابوس‌های شبانه در دوران کودکی قابل مشاهده‌اند.

وی در خصوص سنین شیوع اختلالات در کودکان تصریح کرد: کودکان از زمانی که در رحم مادر رشد می‌کنند در معرض اختلالات رشدی قرار دارند و برخی اختلالات تا دو – سه سالگی شناخته نمی‌شوند.

این کارشناس ارشد روانشناسی ادامه داد: بیشترین سنی که کودکان با اختلالات مختلف قابل مشاهده هستند سنین مدرسه است.

ذال در خصوص راه‌های پیشگیری از اختلالات کودکی با اشاره به این‌که کنترل کردن علل ایجاد اختلالات کودکی راهی برای پیشگیری از اختلالات محسوب می‌شود، گفت: ایجاد شرایط مناسب بارداری و اجتناب مادر از استرس، سبک تربیتی مناسب، انجام بازی‌های مناسب، مشاوره ژنتیک قبل از بچه‌دار شدن والدینی که فرزند یا کودکان معلول و دارای مشکل در خانواده آن‌ها وجود دارند، می‌تواند در ابتلا کودک به اختلالات دوران کودکی موثر باشد.

وی عوامل ژنتیک، علل محیطی مانند وضعیت محیط جنین قبل از تولد و شرایط زمان زایمان، محیط بعد از تولد مانند سبک تربیت کودک را از عوامل موثر در اختلالات دانست.

این کارشناس ارشد رواشناسی در خصوص تاثیر اختلالات بر شخصیت کودکان گفت: اختلالات روانی و رشدی، کودک را از جامعه همسالان دور نگه می‌دارد و باعث می‌شود کودک نتواند با جامعه همسالان خود ارتباط مناسب برقرار کند؛ چراکه کودکی که دچار شب ادراری است و یا لکنت زبان دارد توسط اطرافیان مورد تمسخر واقع می‌شود و یا کودک بیش‌فعال توسط اطرافیان سرزنش می‌شود؛ لذا کودک دچار اختلالات اضطرابی، در مواجهه با موقعیت‌ها دچار مشکل می‌شود و طبیعی است اتفاقات ذکر شده باعث کاهش اعتماد به نفس و ایجاد احساس حقارت در کودک می‌شود.

ذال اظهارکرد: زمانی که اطرافیان به‌ویژه والدین استعدادهای کودک را درنظر نگیرند و او را با کمبودهایش بشناسند مشکلاتش دوچندان می‌شود.

وی با اشاره به این‌که هر اختلال نشانه‌های خاص خود را دارد، تصریح کرد: هر اختلالی معیارهای تشخیصی خاص و متفاوتی دارد که آن اختلال را از سایر اختلالات جدا می‌سازد؛ اما مشابهت‌هایی بین علائم کلی اختلالات کودکی از قبیل تاخیر در رشد فیزیکی، تاخیر در کسب مهارت‌های مرتبط با سن، عدم برقراری ارتباط مناسب با اطرافیان وجود دارد.

منبع: ایسنا