نینی سایت: هر کودکی از 6 یا 8 ماهگی شروع به درآوردن دندان میکند و تا سه سالگی او صاحب 20 دندان میشود، دندانهایی که به آنها شیری میگویند و به تدریج جای خودشان را به دندانهای دائمی میدهند. به دلیل همین ویژگی موقتی بودن این دندانها برخی از والدین حساسیت چندانی روی حفظ و نگهداری آنها ندارند و بعد از خرابی یا پوسیدگی اقدام به کشیدن آنها میکنند. اما دکتر پریسا مهراشتیاق با این عملکرد مخالف است. او میگوید: «بسیاری از والدین وقتی دندان شیری دچار پوسیدگی میشود با تفکر اینکه دندان شیری است و دندان جایگزین آن به زودی رویش مییابد اصرار به کشیدن دندان شیری دارند در صورتی که باید بدانیم هر دندانی در سن مخصوص خود رویش پیدا میکند. مثلاً دندانهای قدامی پایین در سن ٦ سالگی، اما دندانهای آسیای اول و دوم شیری در سنین ١٠ و١٢ سالگی میافتند و دندانهای دائمی جایگزین رویش مییابند.»
این دندانپزشک کودک و نوجوان درباره عوارض از دست دادن زودهنگام دندانهای شیری توضیح میدهد: «در صورتی که این دندانها زودتر از سن مخصوص کشیده شوند این ناحیه تا رویش دندان دائمی در سن مخصوص بیدندان باقی میماند و دندانهای کناری به سمت محل بیدندانی حرکت کرده و فضای لازم جهت رویش دندان دائمی تنگ شده و دندان دائمی به صورت نهفته باقی مانده یا در محل ناصحیح خود رویش یافته و مشکل ارتودنسی ایجاد میشود، زود از دست رفتن دندان شیری در زیبایی و اعتماد به نفس کودک، تکلم و جویدن غذا اثر منفی دارد، پس باید نهایت تلاش جهت نگهداری و درمان دندان شیری انجام شود.»
مهراشتیاق برای مواردی که والدین ناگزیر به کشیدن دندانهای شیری فرزندشان هستند نیز راه حلی را ارائه کرد: «در مواردی مثل عفونت شدید، ضربه و… که مجبور به کشیدن زودهنگام دندان میشویم جهت حفظ فضای لازم استفاده از فضانگهدار لازم است. فضانگهدارها انواع متحرک و ثابت دارند و با توجه به سن کودک و شماره دندان کشیده شده و تعداد دندانهای کشیده شده دندانپزشک نوع فضانگهدار را تعیین کرده و از دهان کودک قالب گرفته و فضانگهدار در لابراتوار ساخته شده و معمولاً بعد از چند روز آماده استفاده برای کودک میشود. در کل توصیه بر این است که تمام تلاش ممکن جهت نگهداری دندان شیری انجام شود و در صورتی که مجبور به کشیدن دندان شدیم به توصیه دندانپزشکمان جهت استفاده از فضانگهدار و نگهداری فضا توجه کنیم.»
برگرفته از سایت: نینی سایت