ترشح واژن در بارداری چقدر نگران کننده است؟

خارش و ترشحات واژن یکی از شکایت‌های اصلی بسیاری از خانم‌ها است و عمده‌ی مراجعه‌ی خانم‌ها به پزشک زنان برای درمان این حالت‌ها است. این وضعیت در خانم‌های باردار هم مشاهده می‌شود و ممکن است برای‌شان نگران‌کننده باشد. بنابر‌این ما از دکتر نسرین زارع‌پور، متخصص زنان و زایمان، درباره‌ی علل ترشحات واژن در بارداری پرسیدیم.‌

دلیل خارش واژن در بارداری

خارش واژن معمولا در اثر عفونت اتفاق می‌افتد اما گاهی حساسیت و یا خشکی دوران یائسگی هم می‌تواند دلیل به وجود آمدن این حالت‌باشد. ترشحات طبیعی واژن از ترشحات غدد سباسه (غدد چربی‌پوست)، غدد عرق، غدد بارتولن و همچنین میکروارگانیسم‌های دهانه‌ رحم تولید می‌شود. این ترشحات تحت تأثیر هورمون‌ها هستند که در نیمه‌ سیکل قاعدگی (چرخه‌ی 28 روزه) افزایش پیدا می‌کنند و همچنین بی‌رنگ، بی‌بو و به مقدار زیاد هستند.
در واژن باکتری‌های هوازی زندگی می‌کنند و اگر بنا به دلیلی این میکروب‌ها از بین بروند، بیماری ایجاد می‌شود. معمولا قلیایی شدن واژن در اثر نزدیکی‌های پی در پی، استفاده‌ی زیاد از شوینده‌ها و دوش واژینال باعث از بین رفتن این باکتری‌های مفید شده و بیماری ایجاد می‌کنند.

ترشحات عفونی در بارداری

ترشحات عفونی معمولا بودار و رنگی هستند وگاهی با سوزش و خارش همراهند. در دوران بارداری به دلیل تغییرات هورمونی میزان این ترشحات زیاد می‌شود بنابر‌این اگر مادران باردار دچار علائم تحریکی مانند سوزش و خارش شدند و بوی بد و ترشحات چرکی شدید مشاهده کردند بهتر است به پزشک مراجعه کرده و توسط او معاینه شوند. گاهی نشت مایع آمنیوتیک به صورت ترشحات کاملا آبکی مانند ادرار خود را نشان می‌دهد که بهتر است خانم‌ها در این موقعیت پزشک را در جریان این اتفاق قرار دهند و توسط او معاینه شوند.
 

درمان ترشحات هورمونی در بارداری

گاهی این عفونت‌ها و ترشحات دوران بارداری، دستگاه تناسلی فوقانی را درگیر می‌کنند که منجر به بروز عفونت‌های لگنی و چسبندگی لوله‌های رحمی می‌شود. بنابر‌این خانم‌های باردار باید در صورت وجود ترشحات مشکوک، قبل از خود‌درمانی، توسط پزشک معاینه شوند تا بر اساس نوع عفونت‌شان تحت درمان قرار بگیرند.
عفونت گاهی در دختر‌بچه‌ها و دختران جوان و مجرد هم ایجاد می‌شود که بهتر است برای درمان به پزشک مراجعه کنند. رعایت مسائل بهداشتی، پرهیز از رفتار‌های مخاطره‌آمیز جنسی، پوشیدن لباس‌های نخی گشاد، خشک نگه داشتن موضع و عدم استفاده‌ی سرخود از آنتی بیوتیک‌ها  به پیشگیری از ابتلا به این بیماری‌ها کمک می‌کند.