سیر رشد یک نوزاد یکی از نشانههای هوش اوست. برای مثال در کودکان 6 ماه به بالا، هوش نوزاد خودش را از طریق تلاش برای تکلم که به صورت صوتهای نامفهوم یا هر نوع صدا درآوردن است بروز پیدا میکند. نوزادانی که در 8ماهگی شروع به گفتن کلمات (به صورت تک کلمهای و نه ساختن عبارت یا جمله) میکنند از هوش بالایی برخوردارند. اما نشانههای کودک باهوش چیست؟
سیر حرکتهای یک نوزاد با هوش او ارتباط دارد. مثلا کودکانی که دیرتر از زمان معمول قادر به نشستن هستند یا دیرتر از همسالان خود چهاردستوپا راه رفتن را میآموزند ممکن است هوشی کمتر از حد نرمال داشته باشند یا حتی در مواردی این تاخیر بیانگر وجود عقب ماندگی ذهنی در کودک است. برخی از والدین ممکن است ذکر کنند که کودکشان با وجود دیر حرکت کردن یا دیر زبان باز کردن از هوش بالایی برخوردار است. حقیقت این است که اندازهگیری هوش کودکان دشوار است. آنها نمیتوانند به سوالها پاسخ دهند یا دستورها را دنبال کنند. ما تنها با نشان دادن محرکها آنها را به پاسخ تشویق میکنیم و رفتارشان را مورد مشاهده قرار میدهیم.
اغلب آزمونهای کودک از پاسخهای ادراکی و حرکتی و تکالیفی که زبان و مسالهگشایی را بررسی میکنند، تشکیل شدهاند. یکی از این آزمونها bayley scales برای کودکان 1 تا 3/5 ساله است که دو مقیاس دارد:
1- مقیاس روانی: موادی مانند برگشتن به سمت صدا و جستوجوی شیای که به زمین افتاده، ساختن برجها با مکعبها، نامیدن تصاویر با کلمات ویژه و…
2- مقیاس حرکتی: که مهارتهای درشت و ظریف مثل چنگ زدن، نشستن، نوشیدن از یک فنجان، پریدن و راه رفتن را ارزیابی میکند. (منبع «روانشناسی رشد»، نوشته «لورا ای.برک»)
یک آزمون عملکرد فرد را در هر مقطع سنی با میانگین آن گروه هنجار میسنجد. بنابراین اگر مریم بهتر از 50 درصد همسالانش عمل کند نمره او 100 میشود که متوسط نمره آزمون است. اگر او از بیشتر یا 70 درصد همسالانش بالاتر شود نمره او خیلی بیشتر میشود. اندازهگیری هوش با افزایش سن و محرکهای یادگیری قابل تغییر است و ثابت نمیماند. توجه، حافظه و سرعت تفکر از جمله فرایندهای شناختی است که میتواند با پاسخهای رفتاری و گفتاری مشخص شوند.
برگرفته از سایت: نینی سایت