بی حس کننده موضعی قابل تزریق
عوارض به طور كلي ناشي از مقدار زياد مصرف، غلظ زياد پلاسمايي ناشي از ورود ناخواسته دارو به رگ، كاهش تحمل بيمار، ناسازگاري فرد يا حساسيت مفرط ميباشد. واكنشهاي سيستميك ممکن است به سرعت یا با تأخیر و تا 30 دقیقه پس از تجویز دارو بروز کند . عوارض سیستمتیک شامل گيجي، تضعيف تنفسي، تشنج ، افت فشارخون و برادي كاردي مي باشد. عوارض با شيوع كم در مصرف موضعي عبارتند از سوزش، گزش، ورم يا حساسيت پوست به لمس، خارش و كهير.
داروهاي مضعف CNS از جمله داروهايي كه معمولاً قبل از بيهوشي مصرف ميشوند. و نيز سولفات منيزيم تزريقي، ممكن است موجب بروز اثرات تضعيفي اضافي CNS شوند. داروهاي مسدود كننده بتاآدرنرژيك از طريق كاهش جريان خون كبدي ، سرعت متابوليسم ليدوكائين را كاهش داده و خطر مسموميت با آن را بالا ميبرند. سايمتيدين متابوليسم اين دارو را به تأخير مياندازد و در نتيجه احتمال خطر مسموميت افزايش مييابد. مصرف همزمان دروپريدول، هالوپريدول، و فنوتيازينها با ليدوكائين حاوي اپينفرين، ممكن است كارايي ماده منقبض كننده عروق را كاهش دهد. هالوتان، انفلوران و ايزوفلوران ممكن است سبب حساسيت قلب به اثرات مقلد سمپاتيك اپينفرين شوند. مصرف همزمان اين تركيبات ممكن است سبب آريتمي قلبي گردد .اثرات قلبي- عروقي اپي نفرين در صورت مصرف همزمان با داروهاي ضد افسردگي سهحلقهاي يا ماپروتيلين ممكن است تشديد شده و آريتمي، تاكي كاردي زيادي شديد و فشار خون ايجاد گردد. خطر بروز آريتمي قلبي در صورت مصرف همزمان گليكوزيدهاي ديژيتال با ليدوكائين حاوي اپي نفرين ممكن است افزايش يابد.
در صورت وجود بلوك كامل قلبي، خونريزي شديد، كاهش شديد فشار خون و شوك، وجود عفونت در موضعي كه براي تزريق كمري در نظر گرفته شده و سپتي سمي، اين دارو براي ايجاد انسداد زير عنكبوتيه نبايد مصرف شود.
تزریق
حساسیت به داروهای آمیدی۲. حساسیت به سولفیت (مانند آسم آلرژیک)۳. اختلالات قلبی-عروقی یا کبدی۴. ایمنی آن در مادر باردار و شیرده و یا کودک زیر ۴ سال ثابت نشده است.