چه زمانی اجازه دارید فرزند دیگران را تربیت کنید؟

همه والدین قرار گرفتن در این موقعیت را تجربه کرده اند، زمانی که باید برای تادیب فرزند دیگران وارد عمل شوند چون والدین کودک کاری انجام نمی دهند و یا حضور ندارند. مطمئنا در چنین موقعیت هایی از خودتان سوال می کنید که آیا باید فرزند دیگران را تربیت کنید؟ با وجود اینکه به خوبی می دانید که فرزندان خودتان را چگونه تربیت کنید اما در وضعیتی که کودکان دیگر از مرزهای مجاز رفتاری عبور می کنند، می توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:

مشکل: شما و گروهی از والدین به همراه کودکان در زمین بازی هستید. کودک شما مشغول بازی با اسباب بازی است و ناگهان کودک دیگری از راه می رسد و سعی می کند اسباب بازی را از او بگیرد. مادر او کاری انجام نمی دهد. آیا باید کودک موردنظر را تادیب کنید؟

راه حل: بد نیست به کودکان اجازه دهید تا خودشان مشکلات را حل کنند. این مسئله به آنها کمک می کند تا بتوانند بدون اتکا به شما و به صورت مستقل برای مشکلات راه حل پیدا کنند اما در صورتی که کودک دیگر از کودک شما بزرگتر است و یا فکر می کنید که ممکن است آنها با هم دعوای فیزیکی بکنند، وارد عمل شوید. میان دو کودک قرار بگیرید و درباره مشارکت و یا رعایت نوبت با آنها حرف بزنید. در صورتی که صحبت هایتان تاثیرگذار نبود، آنها را تشویق کنید که هر کدام به تنهایی مشغول بازی شوند تا آرامش حفظ شود.

مشکل: شما و فرزندتان در زمین بازی هستید و در همین حال  مشاهده می کنید که کودک بزرگتری به هل دادن کودکان کوچکتر مشغول است و احتمال آسیب دیدگی کودکان وجود دارد. والدین کودک در اطراف حضور ندارند. آیا باید کودک موردنظر را تادیب کنید؟

راه حل: والدین به خوبی می توانند پیش بینی کنند که اتفاق بدی در حال رخ دادن است. اگر احساس می کنید اعمال کودک ممکن است به کسی آسیب برساند، خطاب به گروه کودکان از جملات “آرام تر!” یا “هل دادن ممنوع!” استفاده کنید تا توجه کودکان را جلب کنید. اگر این راهکار موثر واقع نشد، دو انتخاب خواهید داشت:

1.      فرزند خودتان را از گروه دور کرده و به قسمت دیگری از زمین بازی منتقل کنید.

2.      از کودک موردنظر سوال کنید مادرش کجاست تا او را در جریان اتفاقاتی که در حال رخ دادن است، قرار دهید.

مشکل: کودکی را می بینید که فرزند شما را روی زمین انداخته است. از والدین کودک خطاکار خبری نیست. آیا باید کودک موردنظر را تادیب کنید؟ 

راه حل: رفتار خشونت آمیز نیاز به مداخله و تصحیح دارد. وارد عمل شوید و از کودک خطارکار بپرسید پدر و مادرش کجا هستند. در زمین های بازی شلوغ این احتمال وجود دارد ک مادران قادر به دیدن همه کارهای کودک نباشند و به همین علت از رفتار نادرست کودک خبر ندارند.

مشکل: دوستتان فرزندش را نزد شما گذاشته است و همراه کودک در خانه هستید که کودک شروع به لجبازی و لوس بازی برای شستن دست هایش می کند و حاضر نیست سر میز شام حاضر شود. آیا باید فرزند دیگران را تادیب کنید؟

راه حل: قبل از اینکه مراقبت از فرزند دوستانتان را قبول کنید، حتی اگر قرار باشد این کار را برای صمیمی ترین دوستتان انجام دهید، قوانین مهم و اصولی که در مورد آنها اجرا می شود را از والدین کودک سوال کنید. آیا کودک برای رفتار نادرست مورد مواخذه قرار می گیرد؟ از چه روش هایی برای مواخذه کودک استفاده می شود؟ والدین معمولا از شما درخواست خواهند کرد که از روش های خودشان برای تادیب کودک استفاده کنید.

آگاهی از روش های تربیتی والدین کودک و توافق درخصوص استفاده از همان شیوه ها و یا راهکارهای مناسب در صورت دیدن رفتارهای نامناسب از جانب کودک، به شما کمک می کند تا کنترل بیشتری بر شرایط داشته باشید. علاوه بر این استفاده از روش های مشابه تربیتی باعث جلوگیری از سردرگمی والدین کودک در آینده خواهد شد.

مشکل: یکی از دوستان فرزندتان به همراه والدینش در جشن تولد کودک شما حضور دارند. کودک موردنظر حتی در حضور والدینش از به کار بردن کلمات “لطفا” و “ممنون” امتناع می کند. آیا باید کودک موردنظر را تادیب کنید؟

راه حل: زمانی که والدین کودکان دیگر از رفتارهای نادرست کودک چشم پوشی می کنند و آنها را نادیده می گیرند، مداخله نکردن کار دشواری است. به جای تادیب کودک در حضور والدینش، با کودکانی که آداب معاشرت را رعایت می کنند خوش رفتاری کنید. د رچنین موقعیت هایی لازم نیست کار خاصی انجام دهید، به جای عکس العمل نشان دادن یک لبخند و گفتن جمله “خواهش می کنم!” کافی است.

مشکل: کودک شما در صف ایستاده است و در همین حال یک کودک دیگر با بی ادبی خودش را جلوی تعداد زیادی از کودکانی که در صف ایستاده اند، جا می دهد. آیا باید کودک موردنظر را تادیب کنید؟

راه حل: وضعیتی که والدین شاهد رفتار نادرست کودک دیگر هستند و باید صبر کنند تا والدین کودک موردنظر از میان جمعیت پیدا شوند و از کودک بخواهند که سرجای خودش بایستد و از همه عذرخواهی کند، شرایط عجیب و ناخوشایندی است. از آنجا که ممکن است این لحظه هرگز اتفاق نیفتد، شما می توانید مداخله کنید و از کودک بخواهید انتهای صف بایستد و نوبت را رعایت کند.

ممکن است بعضی از کودکان بی ادب باشند زیرا آموزش های لازم به آنها داده نشده است و یا والدین آنها در موقعیت های مشابه عکس العمل مناسبی نشان نداده اند. از آنجا که ممکن است کودک نسبت به طرز صحبت کردن شما واکنش بی ادبانه ای نشان دهد، بهتر است در برخورد با او از لحن مهربان و مودبانه استفاده کنید.

تحریریه نی نی سایت