چرا کودکم فقط از یک داستان لذت می‌برد؟

نی‌نی سایت: تقریبا تمام کودکان دوست دارند که با شنیدن داستانی که پدر و مادر یا سایر بستگان نزدیک برایشان تعریف می کنند به خواب روند. اما اگر کودکی دوست داشته باشد که هر شب داستان ثابتی را بشنود چه؟ آیا این غیرعادی وعجیب است؟

متخصصان روانشناسی اطفال در سایت تخصصی BabyCenter می گویند: اینکه کودک شما دوست دارد هر شب همان داستانی را بشنود که شب قبل و شب‌های پیشتر از آن برایش تعریف کرده‌اید کاملا طبیعی است، اما باید به چند نکته هم توجه کرد.
دکتر «دبورا رایت» روانشناس کلینیکی و مدیر سلامت روانی دانشگاه میسوری می‌گوید: کودکان نوپا دوست دارند که هر چیزی را یاد بگیرند، از جمله زبان و داستان‌ها و این یادگیری از طریق تکرار پایدار نه تنها برایشان ساده‌تر است بلکه لذتی غیرقابل بیان دارد.هر تجربه‌ای در این زمینه یا همان تکرار چیزهایی که در قبل برای کودک بیان شده به خلق ارتباطاتی میان نورون‌های مغزی کودک منجر می‌شود و بدین ترتیب فرآیند یادگیری در ا. تقویت می شود. هر چه مطالبی که برای کودک بیان می شود تکرار شود، ارتباطات قوی‌تری ایجاد می‌شود که در نهایت شرایط برای یادگیری هر چه بهتر دنیای اطراف مهیاتر می‌شود.

ممکن است برای شما خواندن یک داستان در شب‌های متوالی کار خسته کننده و حتی ملال‌آوری باشد اما برای کودک نه تنها اینطور نیست بلکه جذاب، مهم و هیجان‌انگیز است. دکتر رایت در این خصوص می‌گوید: کودکی که به داستان گوش می‌دهد در واقع محو صداها و زیر و بم گفتار شما شده‌است. او به کلماتی که شما بر زبان می آورید گوش داده و چون بارها این داستان را شنیده به راحتی به تصویرسازی ذهنی پرداخته و پیش بینی می کند که اکنون قرار است چه کلماتی را بشنود و این همان هیجانی است که شاید از نظر شما خسته کننده باشد اما برای کودک دنیایی متفاوت را رقم می‌زند.
تداوم تعریف کردن داستانی ثابت راحتی‌های خاص خودش را دارد. وقتی کودک داستان مشابهی را می‌شنود در واقع شبیه زمانی است که در مهد کودک غذای ثابتی را می‌خورد، با وسایل مشخص و ثابتی بازی می‌کند و سرگرمی‌های ثابتی را هم دنبال می‌کند. این نوع از تداوم به کودک نوپا کمک می‌کند تا دنیای اطراف را به راحتی بیشتری درک کرده و در عین حال همواره احساس امنیت کند.
البته برای شما والدین که ممکن است از خواندن داستانی ثابت و بدون تغییر خسته شوید نیز ایده‌هایی داریم. می‌توانید در شبهای بعد و در حالی که ذهن کودک اشراف نسبتا کاملی نسبت به شرح داستان پیدا کرده در پایان هر پاراگراف یا بخش کمی مکث کرده تا کودک کلمات پایانی آن بخش را بر زبان آورد.
همچنین در خواندن کتابهای مصور می توانید به کودک بگویید که «حالا فکر می‌کنی تصویرصفحه بعد چه چیزی است؟» کارهایی از این دست نه تنها فرآیند کتاب‌خوانی برای شما را خسته کننده نمی‌کند بلکه کودک هم در این فرآیند وارد شده و ناخواسته تصویرسازی ذهنی بهتری نیز انجام می‌دهد.