هوس‌های من و تمرینِ مدارای همسرم

نی نی سایت: همیشه فکر می‌کردم آنهایی که در دوران بارداری هستند، چه‌طور می‌توانند به غذایی حساسیت داشته باشند؟ یا چه چیزهای باعث می‌شود که علاقه خاصی به یک غذا یا هرچیز دیگری داشته باشند؟ تا اینکه حالا خودم در این دوران قرار گرفته‌ام، با این‌که هنوز هم دلیلش را درک نکرده‌ام اما این را می‌فهمم که این هفته سومی است که دلم فقط و فقط کوکو سبزی می‌خواهد و غذایی خوشمزتر از آن سراغ ندارم. دلم می‌خواهد بارها و بارها کوکوی سرخ شده از سبزی‌های معطر را در بشقاب ببینم و هیچ حسی بالاتر از این برایم نیست جایی دعوت شوم و پا به میهمانی بگذارم که غذایش کوکو سبزی است؛ وصف ناپذیره است و به هیچ‌وجه گفتنی نیست.

این کسی که در این بین بسیار آسیب دیده است، همسرم است. او که هر بار به امید خورشت و برنج به خانه می‌آید و با ماهیتابه‌ای پر از کوکو سبزی مواجه می‌شود و راهی جز سکوت ندارد و طوری با اشتیاق غذا را می‌خورد که گاهی شک می‌کنم او هم باردار باشد و هوس کوکو سبزی کرده باشد.

خدا را شاکرم که از ویار دوران اولین بارداری‌ام چیزی نفهمیدم و برخلاف اکثر خانم‌ها میل به غذا خوردنم بیشتر از سابق شده و هر چه می‌خورم سیر نمی‌شوم. اطرافیان هم با این جمله که تو حالا دیگر دو نفری من را بیشتر راغب به خوردن غذا می‌کنند. چون در آن لحظه به بچه و بارداری فکر نمی‌کردم و فقط در این فکر بودم که چرا سیر نمی‌شوم. البته با یک سری ممنوعیت غذایی هم روبه رو بوده‌ام، مثل نخوردن زعفران، کرفس، جگر یا خوردن غذاهای کنسروی. با این حال تکرار غذاها برایم شیرین است و مطمعنا مادرهای دیگر هم مثل من این تجربه را داشته‌اند.