قصه‌های مربی/ بچه‌هایی که فقط می‌خواهند درک‌شان کنیم!

نی‌نی سایت: «درکم کن!» یک جمله کوتاه که شاید بارها و بارها به گوش‌تان خورده باشد. واقعا معنا و مفهوم این دو کلمه در کنارهم چه می‌تواند باشد؟ تا به حال به معنای این جمله فکر کرده‌اید؟ یا واقعا احساسش کرده‌اید؟ دوست دارم تمام آنچه را تا به حال در مورد این جمله در ذهن‌تان ثبت کردید را فراموش کنید و با هم به یک دنیای جدید و واقعی با شخصیت‌های واقعی که بین ما زندگی می‌کنند و معنا و مفهوم جدیدی از این جمله رو لمس می‌کنند برویم.

به این بعضی‌ها می‌گویند اتیستیک؛ من میخواهم داستان بچه های اتیستیک را بگویم، بچه‌هایی که دنیای‌شان با دنیای ما خیلی تفاوت دارد. این بچه‌ها فقط و فقط از ما می‌خواهند که درکشان کنیم چون آنها هیچ وقت نمی‌توانند دنیای ما را درک کنند ولی ما شاید بتوانیم، چون دنیای ما روند سریع و طبیعی دارد.

آیدین نمیتواند به مادر ، پدر ، و من بگوید درکم کنید. با تمام وجودش و احساس می‌خواهد که درکش کنیم ولی قادر نیست که به دیگران این موضوع را منتقل کند. او 5سال و چند ماه سن دارد. کلام ندارد بلکه فقط کلمات را تکرار می‌کند بدون این که شناختی از معنای کلمات داشته باشد، فرقی بین موز و موش از نظر او وجود ندارد. سه ساعت تمام کفشش پایش را می‌زند و هر دو پا از سه قسمت زخم شده بودند اما او هیچ واکنشی نشان نمی‌داد چون احساسش را نمی‌شناخت و نمی‌توانست بیان کند. درک کردن این بچه‌ها شاید خیلی سخت باشد اما تنها نیازی که آنها دارند، همین درک کردن است.