شما هم فکر می‌کنید رفتارهای فرزندتان به هنجار است؟

نی‌نی سایت: شیما رزاقی – یک دکترای روانشناسی بالینی گفت: بسیاری از رفتارهای کودکان در مدرسه، که از نظر اولیا طبیعی به نظر می‌رسد، رفتارهای ناهنجاری است که نیاز به درمان دارند.

اسماء عاقبتی عنوان کرد: یکی از سوالات همیشگی مسئولان و معلمان مدارس در آغاز سال تحصیلی، چگونگی تشخیص تفاوت‌های بین رفتارهای هنجار و ناهنجار کودکان در مدرسه است.

این متخصص روان‌شناسی کودک و نوجوان رفتارهای شیطنت آمیز بچه‌ها در سنین کودکی و دوران دبستان را اولین گروه از رفتارهای غیرطبیعی دانست و گفت: اگر مسئولان و اولیای مدرسه با کودکانی مواجهند که در مدرسه بیشتر از بقیه بچه‌ها می‌دوند، سایر بچه‌ها را هل می‌دهند، از پنجره و یا تعداد زیادی پله‌ می‌پرند، باید آنها را برای درمان به مراکز مشاوره ببرند.

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران گفت: بی‌دقتی و بی‌توجهی دومین مورد از رفتارهای ناهنجار کودکان در آغاز سال تحصیلی است. 

وی ادامه داد: این کودکان اغلب دچار مشکل کمبود توجه هستند. بچه‌هایی که گیج و حواس پرت هستند و یا با بی‌دقتی تکالیفشان را انجام می‌دهند، و نظم کلاس را رعایت نمی‌کنند جزء این دسته از کودکان هستند.

عاقبتی قلدری کردن و رفتارهای لجبازانه را یکی دیگر از رفتارهای غیرطبیعی کودکان دانست و گفت: این رفتار خود را به شکل باج‌گیری، کتک زدن و ایجاد رعب و وحشت در سایر بچه‌ها نشان می‌دهد. 

وی افزود: این دسته از کودکان در روی اولیای مدرسه می‌ایستند، با افراد دیگر لجبازی می‌کنند و توسط والدین خود قابل کنترل نیستند.

این متخصص روان‌شناسی کودک و نوجوان عنوان کرد: چهارمین گروه از رفتارهای ناهنجار، کودکانی هستند که در یک درس نسبت به سایر درس‌ها ضعیف عمل می‌کنند. وی اینطور ادامه داد: برای مثال می‌توان به کودکی اشاره کرد که در همه دروس عملکرد خوبی دارد اما در درسی مثل ریاضی، املا یا روخوانی خیلی ضعیف عمل می‌کند.

وی ضمن اشاره به اینکه والدین باید مشکلات یادگیری کودکان را در سنین پایین برطرف کنند، گفت: این مشکلات در سنین جوانی و بزرگ‌سالی علاوه بر اختلالات رفتاری، منجر به ترک تحصیل در آنها می‌شود.

عاقبتی تأکید کرد: مشاوران، معلمان و اولیای مدرسه باید در صورت مشاهده هرگونه رفتار غیرطبیعی در کودکان، آنها را به متخصص ارجاع دهند.

وی عنوان کرد: اگر اولیای مدرسه اطلاعات جامع و خوبی در این زمینه داشته باشند، می‌توانند علایم اختلالات کودک را به موقع و قبل از جدی‌تر شدن آن به والدین او گزارش بدهند. بسیاری از این اختلالات اگر در کودکی درمان نشوند، درمان آن در بزرگسالی کار بسیار سختی خواهد بود.

این دکترای روانشناسی بالینی گفت: گاهی اوقات والدین در مواجهه با رفتارهای ناهنجار کودکانشان ‌می‌گویند: «ان‌شاء الله زمانی که بزرگ شد، خودش درست می‌شود» و یا «ما هم در زمان بچه‌گی از این مشکلات داشتیم ولی بزرگ شدیم». وی خاطر نشان کرد: والدین نباید نسبت به این موضوع بی‌توجه باشند و باید رفتارهای غیر طبیعی کودکان را مورد ارزیابی قرار داده و با پیگیری و درمان جدی برطرف کنند.

این متخصص روان‌شناسی کودک و نوجوان ضمن اشاره به اینکه برای ارزیابی رفتارهای ناهنجار کودکان به سه روش عمل می‌کنیم، گفت: برای ارزیابی کامل کودک، خانواده و والدین او نیز مورد مداقه قرار می‌گیرند.

وی گفت: اگر رفتارهای غیرطبیعی کودک مربوط به استرس او باشد، می‌توانیم روش‌هایی را برای مقابله با استرس و کنترل رفتار به او بیاموزیم.

عاقبتی اینطور ادامه داد: ممکن است مشکل رفتاری کودک ناشی از رفتارهای نادرست والدین باشد. وی افزود: در این شرایط والدین باید مهارت‌های برخورد با کودک و فرزندپروری را  بیاموزند تا بتوانند بعد از تصحیح  رفتار خود کنترل بهتری بر کودکشان داشته باشند.

وی آخرین عامل را مشکلات مربوط به خود کودک دانست و گفت: در این شرایط می‌توان با کمک یک روان‌شناس با استفاده از روش‌های درمانی خاصی مثل بازی درمانی این رفتارها را تعدیل کرد. عاقبتی گفت: در صورت جدی‌تر شدن مشکلات کودک، باید او را به دکتر روانپزشک ارجاع داد و درمان او را با دارو پیگیری کرد.