بیوتین یا ویتامین H یکی از ویتامین های محلول در آب می باشد که در موارد مختلفی می تواند کاربرد درمانی یا مکمل داشته باشد.
در مواردی مانند کمبود بیوتینیداز، روزانه ۵ تا ۲۰ ميلی گرم بیوتین قابل تجویز می باشد.
بیوتین برخلاف سایر مکمل ها و ویتامین ها RDA مشخصی ندارد اما برای نوزادان ۱ تا ۶ ماه ۵ میکروگرم در روز، برای شیرخواران ۷ تا ۱۲ ماه ۶ میکروگرم روزانه، برای کودکان و نوجوانان ۸ تا ۲۵ میکروگرم ( 0/7 mg/kg/day) روزانه با توجه به سن مورد نیاز می باشد.
در افراد بزرگسال ۳۰ میکروگرم در روز نیاز فرد را برطرف می سازد اما به عنوان مکمل غذایی در دوز ۳۰۰ تا ۱۰۰۰۰ میکروگرم روزانه می تواند مصرف گردد.
فرم های دارویی موجود:
بیوتین به صورت کپسول خوراکی ۵ میلی گرم و ۵۰۰۰ میکروگرم و. قرص خوراکی ۳، ۵، ۱۰ میلی گرم و ۳۰۰ و ۱۰۰۰ میکروگرم در بازار دارویی دنیا یافت می شود. در ایران قرص و آمپول ۵ میلی گرم بیشتر رایج می باشد.
بیوتین به عنوان یک کوآنزیم در واکنش های کربوکسیلاسیون، ترانس کربوکسیلاسیون و دکربوکسیلاسیون در گلیکوژنز، لیپوژنز، سنتز اسید های چرب، متابولیسم پروپیونات و کاتابولیسم لوسین نقش دارد.
عوارض جانبی تاکنون با مصرف بیوتین، عوارض مهمی گزارش نگردیده است.
بیوتین تداخل دارویی معنا داری با داروی خاصی ندارد
دارو به صورت خوراکی همراه یا بدون غذا می تواند تجویز گردد.
فولیک اسید
کلسیم پانتوتنات
ویتامین ب کمپلکس
ویتامین ب1
ویتامین ب2
ویتامین ب6
ویتامین ب12
ویتامین ب1+ب6+ب12
ویتامین ب6+ب12+اسید فولیک