بیماری‌های شایع کودکان در فصل بهار/ درمان حمایتی بهترین درمان است

نی نی سایت: در قسمت اول گزارش بیماری‌های شایع کودکان در فصل بهار، با انواع بیماری‌های شایع فصل بهار و علائم‌شان آشنا شدید. اما در قسمت دوم این گزارش در گفتگو با دکتر عطیه قره‌باغی، پزشک عمومی، می‌توانید با روش‌های پیشگیری و درمان این عفونت‌ها آشنا شوید.
دکتر قره‌باغی درباره‌ی جلوگیری از آلرژی بچه‌ها به والدین توصیه می‌کند:« یکی از بهترین توصیه‌هایی که درباره‌ی آلرژی بچه‌ها به مادران می‌شود این است که ملحفه‌های کودک را مرتب عوض کنند و شستشو دهند. لباس‌های نخی به کودک بپوشانند و از شامپو‌ها و صابون‌های اصلی برای حمام و نظافت او استفاده نکنند. اگر در خانه گل و گیاهانی دارند که گرده‌افشانی می کند آنها را در جایی قرار دهند که بچه به آنجا نزدیک نشود و یا به اتاقش نزدیک نباشد. همچنین والدین نباید زیاد از عطر استفاده کنند و غذاها یا خوراکی‌هایی هم که به بچه می‌دهند نباید محرک باشد. چون همه‌ی این عوامل می‌توانند آلرژی را تشدید کنند.»
دکتر قره‌باغی‌با بیان این‌که برای پیشگیری از عفونت‌های ویروسی نمی‌توان اقدامات خاصی انجام داد می‌گوید:« عفونت‌های ویروسی به راحتی منتقل می‌شوند به‌ویژه اگر بچه‌ها به مهد کودک یا مدرسه بروند. بنابر‌این نمی‌توان برای پیشگیری کار خاصی انجام داد و واکسنی هم برای آن وجود ندارد.»
درمان بیشتر عفونت‌های ویروسی حمایتی است تا زمانی که ویروس از بدن خارج و تکثیر شدن آن متوقف شود. به همین دلیل دکتر قره‌باغی درباره‌ی درمان عفونت‌های ویروسی می‌گوید:« بهترین روش برای درمان این عفونت‌ها، درمان خانگی و حمایتی است. برای درمان عفونت‌های ویروسی بچه‌ها باید به مقدار زیادی آب و مایعات بنوشند چون در بیشتر موارد ویروس‌ها از طریق مایع بدن دفع می‌شوند. کودکان باید آب فراوان بخورند و دمای محیط هم باید یکنواخت باشد و مدام گرم و سرد نشود. آنها باید پوشش مناسبی داشته باشند و زیاد در تماس با دیگران قرار نگیرند. همچنین برای جلوگیری از  ابتلای سایر اعضای خانواده آنها باید ظرف‌های جداگانه‌ای داشته باشند و دست‌های‌شان را مدام بشویند و لباس‌های‌شان مرتب عوض شود.»

در صورتی که فرزند‌تان به این عفونت‌های ویروسی مبتلا است و به مهد کودک یا مدرسه می‌رود، بهتر است اجازه دهید چند روزی در خانه بماند تا ویروس به بقیه‌ی بچه‌ها منتقل نشود. بر همین اساس دکتر قره‌باغی می‌گوید:« به‌طور کلی درمان خاصی وجود ندارد مگر برای آبریزش بینی بچه‌ها که برای قطع آن شربت تجویز می‌شود و این درمان تنها برای این است که علامت بیماری کاملا متوقف شود. اگر کودک دچار بدن‌درد، سردرد یا تب خفیفی باشد، مادران می‌توانند از شربت استامینوفن معمولی استفاده کنند. اما در واقع درمانی انجام نمی‌شود و ما تنها علائم را از بین می‌بریم و زمانی که حال بچه بهتر شد، منتظر می‌مانیم تا ویروس از بدنش خارج شود.»
در صورتی که عفونت‌های ویروسی ماندگار شوند، درمان حمایتی صورت نگیرد و سیستم ایمنی تقویت نشود، ممکن است عفونت‌های میکروبی روی آن سوار شوند. به همین دلیل دکتر قره‌باغی می‌گوید:« در این مواقع اگر سیستم ایمنی بدن ضعیف شده باشد، زمینه‌ی بیماری ویروسی وجود داشته باشد و به دنبال آن این عفونت‌ها هم تشدید‌شونده باشند، عفونت‌های فرصت‌طلب و قارچ‌ها روی آن سوار می‌شوند. مخصوصا کودکان مبتلا به عفونت دستگاه تنفسی که ممکن است تب‌دار و بدحال شوند، سرفه کنند و ترشحات عفونتی داشته باشند. ترشحات حساسیت‌ها و بیماری‌های ویروسی، معمولا ترشحات روشنی هستند ولی زمانی که ماندگار شوند ممکن است عفونی شوند که در این صورت رنگ این ترشحات تغییر می‌کند.»
این پزشک عمومی با بیان این که اگر علائم عفوت‌های ویروسی تنها به شکل گلو‌درد یا عطسه بروز کنند، ممکن است منجر به عفونت گوش کودک شوند، توضیح می‌دهد:« کودکانی که هنوز نمی‌توانند صحبت کنند یا علامت دهند و مبتلا به این عفونت‌ها هستند، معمولا حالت بی‌قراری دارند. مخصوصا بچه‌های 1سال تا 5/1 ساله  که در این وضعیت گوش و سرشان را می‌گیرند. در این شرایط می‌توان متوجه شد که عوارض بیماری دارد خود را نشان می‌دهد. در بیشتر مواقع هم این عوارض به این صورت بروز می‌کنند که عفونت‌های میکروبی روی عفونت‌های ویروسی سوار شده‌و بچه‌ها دچار ضعف، بی‌حالی و بی‌اشتهایی می‌شوند.»
زمانی که بچه‌ها دچار عفونت میکروبی دستگاه تنفسی فوقانی می‌شوند و گلودرد چرکی دارند، اگر مورد حمایت درمانی قرار نگیرند، ممکن است عفونت به دریچه‌های قلبی آنها منتقل شود و قلب را درگیر ‌کند که در نهایت به رماتیسم قلبی ختم می‌شود. به همین دلیل برای از بین بردن زمینه‌ی بیماری و سرایت آن به دریچه‌های قلب، معمولا در درمان عفونت‌ها پنی‌سیلین تجویز می‌شود. البته باید بدانید که رماتیسم بیماری زمینه‌ای سیستم ایمنی است که یا در خانواده زمینه‌ی بروز آن وجود داشته و یا این‌که کودک اولین نفری است که آن را بروز می‌دهد.