بیزوپرولول Bisoprolol

موارد مصرف بیزوپرولول

– پرفشاری خون: بصورت تک درمانی یا با سایر داروهای پایین آورنده فشار خون استفاده می شود. یکی از درمان های ارجح برای شروع در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، سکته postmyocardial، بیماری ایسکمیک قلبی و دیابت می باشد. به عنوان اولین درمان پرفشاری خون ساده می تواند استفاده شود، هرچند دیورتیک های تیازیدی ترجیح داده می شوند (JNC7)
– CHF: کنترل نارسایی قلبی متوسط تا شدید (NYHA class II or III) با منشا ایسکمیک یا کاردیومیوپاتیک همراه با گلیکوزیدهای قلبی، دیورتیک ها و مهار کننده های ACE
– نشان داده شده که بیزوپرولول، کارودیلول و متوپرولول سوکسینات آهسته رهش در کاهش خطر مرگ بیماران مبتلا به نارسایی قلبی موثر هستند. هرچند این شواهد نباید به عنوان شاخصی برای موثر بودن دسته دارویی بتا آدرنرژیک بلاکرها باشند.

Formula: C₁₈H₃₁NO₄

مکانیسم اثر بیزوپرولول

– از طریق بلوک گیرنده های بتا-1 آدرنرژیک میوکارد باعث مهار پاسخ دهی به محرک های آدرنرژیک می شود. هم چنین در دوزهای بالا باعث مهار گیرنده های بتا-2 آدرنرژیک در عضلات صاف ریه و عروق می گردد. باعث کاهش خروجی قلبی و سرعت ضربان حین استراحت و ورزش، کاهش تاکی کاردی القا شده با ایزوپروترنول، طولانی شدن زمان بازیابی گره سینوسی و گره AV و طولانی شدن هدایت گره AV ( با تحریک سریع دهلیزی ) می شود.
– هیچ فعالیت سمپاتومیمتیک ذاتی یا اثر پایدار کننده غشا روی قلب ندارد.
– از طریق کاهش خروجی قلب، کاهش جریان سمپاتیکی از CNS و یا سرکوب آزاد سازی رنین منجر به کاهش فشار خون می شود.

فارماکوکینتیک بیزوپرولول

زیست دست یابی: حدود 80 %

شروع اثر: در افراد سالم، کاهش تاکی کاردی ( ایجاد شده با ورزش و ایزوپروترنول ) طی 4-1 ساعت بوجود می آید.

طول اثر: در افراد سالم، کاهش تاکی کاردی عموما تا 24 ساعت باقی می ماند

اتصال به پروتئین: حدود 30 %

متابولیسم: از طریق CYP2D6 متابولیزه نمی شود. به میزان 20 % عبور اول کبدی دارد.

-دفع: بصورت داروی تغییر نیافته ( 50 % ) و متابولیت های غیر فعال در ادرار و کمتر از 2 % در مدفوع یافت می شود.
نیمه عمر: 12-9 ساعت

در افراد مبتلا به سیروز نیمه عمر بسیار متغیر بوده و عموما طولانی می شود ( 7/21-3/8 ساعت )

عوارض جانبی بیزوپرولول

عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: درد قفسه سینه
سیستم اعصاب مرکزی: خستگی، هیپوستزی (اختلال حس لامسه)
گوارشی: اسهال، استفراغ
کبدی: افزایش سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز، افزایش سطح سرمی آسپارتات آمینوترانسفراز
تنفسی: عفونت مجاری تنفسی فوقانی، تنگی نفس

سایر عوارض (درصد نامشخص):
قلبی عروقی: آریتمی قلبی، نارسایی قلبی، لنگی، سردی اندام های انتهایی، ادم، گرگرفتگی، التهاب عروق ناشی از ازدیاد حساسیت، افت فشارخون، افت فشارخون وضعیتی، تپش قلب
سیستم اعصاب مرکزی: اضطراب، افسردگی، سرگیجه، خواب آلودگی، سردرد، هایپراستزی (افزایش حساسیت در حس لامسه)، بی خوابی، فقدان تمرکز، کسالت، اختلال حافظه، خواب رفتگی اندام، بی قراری، احساس فشار در چشم، پرش عضلات، خواب واضح و به خاطر آوردنی
پوستی: آکنه ولگاریس، ریزش مو، افزایش تعریق، اگزما، خارش، سوزش و تحریک پوستی، راش پوستی
غدد درون ریز و متابولیسم: کاهش میل جنسی، نقرس، افزایش قندخون، افزایش فسفات سرم، افزایش پتاسیم سرم، افزایش تری گلیسرید سرم، افزایش اوریک اسید، افزایش وزن
گوارشی: درد شکمی، یبوست اختلال چشایی، سوء هاضمه، درد اپی گاستر (سر دل)، درد معده، گاستریت، تهوع، زخم گوارشی، خشکی دهان
ادراری تناسلی: التهاب مثانه، ضعف جنسی
هماتولوژی و انکولوژی: کاهش تعداد گلبول های سفید، تیتر ANA مثبت، پورپورا، ترومبوسیتوپنی
عصبی، عضلانی اسکلتی: کمردرد، کرامپ عضلانی، درد عضلات، گردن درد، لرزش
چشمی: ریزش غیرطبیعی اشک، درد چشم، اختلال بینایی
گوشی: درد گوش، وزوزگوش
کلیوی: افزایش BUN، افزایش کراتینین سرم، پرادراری، کولیک کلیوی
تنفسی: آسم، برونشیت، برونکواسپاسم، سرفه، تنگی نفس هنگام فعالیت، فارنژیت، رینیت، سینوزیت

تداخلات دارویی بیزوپرولول

مشخصات کلی تداخلات:
– عامل ضد فشارخون
– تشدید برادی‌کاردی
– تشدید هایپرگلیسمی
– تشدید هیپوگلیسمی
– افزایش فاصله PR

تداخلات رده X (پرهیز):
برومپریدول، فکسینیدازول، فلوکتافنین، ریواستیگمین

کاهش اثرات داروها توسط بیزوپرولول:
آگونیست های بتا 2، اپی نفرین (بینی، استنشاق دهانی، راسمیک، سیستمیک)، مشتقات تئوفیلین

کاهش اثرات بیزوپرولول توسط داروها:
آمفتامین‌ها، باربیتورات ها، بریگاتینیب، برومپریدول، القاکننده‌های قوی و متوسط CYP3A4، دابرافنیب، دفراسیروکس، دکس متیل‌فنیدات، انزالوتامید، اردافتینیب، گیاهان کاهش‌دهنده فشارخون، ایووسیدنیب، متیل‌فنیدات، میتوتان، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، مشتقات ریفامایسین، ساریلومب، سیلتوکسیمب، توسیلیزومب، یوهیمبین

افزایش اثرات داروها توسط بیزوپرولول:
آلفا 1 بلاکرها، آگونیست های آلفا 2، آمیفوستین، عوامل ضد جنون فنوتیازینی و آتیپیکال ] نسل دوم[، داروهای ایجادکننده برادی‌کاردی، برومپریدول، بوپیواکائین، گلیکوزیدهای قلبی، سریتینیب، آگونیست های کولینرژیک، دیسوپیرامید، دولوکستین، مشتقات ارگوت، فکسینیدازول، فینگولیمود، عصاره گرده گیاهان آلرژی زا (عصاره 5 علف)، داروهای کاهش‌دهنده فشارخون، ایوابرادین، لاکوزامید، فراورده‌های حاوی لوودوپا، لیدوکائین (سیستمیک و موضعی)، مپیواکائین، متاکولین، نیتروپروسید، فولکودین، سیپونیمود، سولفونیل اوره ها

افزایش اثرات بیزوپرولول توسط داروها:
مهارکننده‌های استیل کولین استراز، آلفوزوسین، آگونیست های آلفا 2، آمینو کینولون های ضد مالاریا، آمیودارون، عوامل ضد جنون فنوتیازینی، باربیتورات ها، بنپریدول، بریگاتینیب، بریمونیدین (موضعی)، مسدودکننده ‌های کانال کلسیم غیردی‌هیدروپیریدینی، دیازوکسید، دی‌پیریدامول، دیزوپیرامید، دروندارون، فلوکتافنین، گیاهان کاهش‌دهنده فشارخون، لورمتازپام، متوکسی فلوران، میدودرین، مولسی‌دومین، نفتوپیدیل، نیکرگولین، نیکوراندیل، نیفدیپین، اوبینوتوزومب، پنتوکسی فیلین، مهارکننده‌های فسفودی استراز 5، پروپافنون، آنالوگ‌های پروستاسیکلین ها، کیناگولید، رگورافنیب، رزرپین، ریواستیگمین، روکسولیتینیب، ترلیپرسین، توفاسیتینیب

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها بیزوپرولول

موارد منع مصرف:
– بیماران مبتلا به برادی کاردی سینوسی، بلوک قلبی بیشتر از درجه یک، شوک کاردیوژنیک یا نارسایی قلبی بارز
– حساسیت شدید به بیزوپرولول فومارات یا سایر ترکیبات فرمولاسیون یا سولفونامیدها

هشدارها:
– بروز احتمالی CHF، در CHF بارز و آشکار مصرف نشود. می تواند با احتیاط در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی جبران شده مصرف شود ( مثلا افرادی که با گلیکوزیدهای قلبی و یا دیورتیک ها کنترل شده اند ). در صورت بروز علائم نارسایی قلبی درمان کافی و کنترل دقیق ضروری است. اگر نارسایی ادامه یافت درمان را قطع نموده و در صورت امکان تدریجا دارو قطع گردد.
– قطع ناگهانی به علت تشدید علائم ، بروز MI و یا بروز آریتمی های بطنی در بیماران CAD توصیه نمی شود. طی 2-1 هفته تدریجا دارو قطع شده و به دقت بیماران کنترل شوند. در صورت بروز علائم قطع دارو ( تشدید آنژین یا افت فشار خون )، دوز را افزایش داده یا مجددا درمان را شروع نمایید.
– بروز یا تشدید علائم اختلال شریانی می تواند ایجاد شود.
– بطور کلی در بیماران مبتلا به بیماری اسپاسم مجاری ریوی تجویز نشود، در صورت عدم پاسخدهی یا تحمل سایر داروها می توان با احتیاط این دارو را تجویز نمود. کمترین دوز موثر ( در شروع درمان دوز 5/2 میلی گرم روزانه ) تجویز شده و یک گشاد کننده برونش در دسترس باشد.
– در بیمارانی که تحت عمل جراحی بزرگ با بیهوشی کلی هستند با احتیاط مصرف شود.
– باعث کاهش علائم افت قند خون ( مثل تاکی کاردی ) می گردد.
– علائم هایپرتیروئیدی ( مثل تاکی کاردی ) توسط بیزوپرولول پوشانده می شود. در صورت قطع ناگهانی تشدید هایپرتیروئیدی یا بروز طوفان تیروئیدی محتمل است، بیماران مبتلا به تیروتوکسیکوز باید به دقت کنترل شوند.
– افزایش واکنش به آلرژن ها می تواند طی مصرف بتا بلاکرها رخ دهد. این بیماران به دوزهای معمولی اپی نفرین پاسخ نمی دهند.
– ایمنی و اثربخشی در کودکان اثبات نشده است.

توصیه های دارویی بیزوپرولول

– بدون تجویز پزشک دارو نباید بطور ناگهانی قطع گردد.

– در صورت بروز علائم نارسایی احتقانی قلب، برادی کاردی شدید و مشکل در تنفس بلافاصله به پزشک اطلاع داده شود.

– بیمار بایستی قبل از جراحی به متخصص بیهوشی یا دندانپزشک اطلاع دهد که بیزوپرولول مصرف میکند.

– به بیماران دیابتی آموزش داده شود که این دارو می تواند علائم افت قند خون مثل افزایش ضربان قلب را بپوشاند.

– از اموری که نیاز به هوشیاری کامل دارند ( مانند رانندگی ) پرهیز شود.

دارو های هم گروه بیزوپرولول

آسبوتولول – آتنولول – کارودیلول – اسمولول
لابتالول – متوپرولول – نادولول – نبیولول – پیندولول
پروپرانولول – سوتالول – بیزاپرولول+هیدروکلروتیازید – بتاکسولول-سیستمیک