بنزوكائين براي تسكين اختلالات خفيف پوستي نظير آفتابسوختگي، بريدگيهاي جزئي، سوختگيها،خراشيدگيها و يا ساير زخمهاي جزئي،نيش يا گزش حشرات وتماس با پيچك سمي مصرف ميشود.
بنزوكائين مانند ساير بيحسكنندههاي موضعي با تثبيت برگشتپذير غشاء سلولهاي عصبي و درنتيجه كاهش نفوذپذيري آن به يون سديم، شروع و هدايت امواج عصبي را متوقف ميكند.
در ميان بيحسكنندههاي موضعي بنزوكائين حداقل جذب پوستي را دارد. اين دارو توسط كولين استراز پلاسما و همچنين دركبد متابوليزه شده و از راه كليهها دفع ميگردد. مدت اثر آن 45-30 دقيقه ميباشد.
سایر عوارض (درصد نامشخص):
سیستم اعصاب مرکزی: سوزش موضعی، احساس گزگز
پوستی: درماتیت تماسی، قرمزی موضعی، راش موضعی، کهیر
هماتولوژی و انکولوژی: مت هموگلوبینمی
ازدیاد حساسیت: ازدیاد حساسیت
موضعی: خارش موضعی، ادم موضعی، حساسیت موضع نسبت به لمس
مشخصات کلی تداخلات:
– مت هموگلوبینمی
تداخلات رده X (پرهیز):
تداخل قابلتوجهی مشخص نشده است.
کاهش اثرات داروها توسط بنزوکائین:
تداخل قابلتوجهی مشخص نشده است.
کاهش اثرات بنزوکائین توسط داروها:
تداخل قابلتوجهی مشخص نشده است.
افزایش اثرات داروها توسط بنزوکائین:
بیحس کنندههای موضعی، پریلوکائین، سدیم نیتریت
افزایش اثرات بنزوکائین توسط داروها:
داپسون (موضعی)، عوامل ایجادکننده مت هموگلوبینمی، نیتریک اکسید
تداخل با غذا:
ذکر نشده است.
1- بنزوكائين در شيرخواران بايد با احتياط مصرف شود زيرا افزايش جذب پوستي ناشي از مصرف بيش از حد اين دارو ممكن است منجر به بروز متهموگلوبينمي گردد.
2- افراد حساس به PABA پارابنها و پارافنيلن دي آمين ممكن است به اين دارو نيز حساس باشند.
1- از مصرف اين دارو در نواحي وسيعي از پوست و يا مخاط (به ويژه نواحي آسيبديده) خودداري شود.
2- احتياط لازم براي ممانعت از ورود دارو به داخل چشم معمول گردد.
دیبوکائین – موضعی – فنازوپریدین – پراموکسین –