بروموپراید Bromopride

اشکال دارو

1.   بروموپراید کپسول 10 میلی گرم
2.   بروموپراید محلول خوراکی 1mg/ml
3.   بروموپراید قطره خوراکی 4mg/ml
4.   بروموپراید آمپول 10mg/2ml

مکانیسم اثر بروموپراید

آنتاگونیست گیرنده دوپامین D2: دارویی که به گیرنده های دوپامین متصل می شود اما آنها را فعال نمی کند ، در نتیجه اقدامات دوپامین یا آگونیست های برون زا را مسدود می کند.

فارماکوکینتیک

پروتئینبایندینگ:40٪
متابولیسم:کبدی
کلیرانس:کلیه ، 10-14 % به عنوان ترکیب اصلی.

موارد مصرف بروموپراید

افزایش حرکات دستگاه گوارش , تهوع و استفراغ-اختلالات حرکتی دستگاه گوارش
-تهوع و استفراغ

مقدار مصرف بروموپراید

خوراکی : 60-20 میلی گرم در روز در دوزهای منقسم
عضلانی / وریدی: 20 میلی گرم در روز.

موارد منع مصرف بروموپراید

انسداد روده , خونریزی داخلی , فئوکروموسیتوما , سوراخ شدگی گوارشخونریزی  دستگاه گوارش ، انسداد ، سوراخ شدن یا بلافاصله پس از جراحی. بیماران مبتلا به فئوکروموسیتوما.

عوارض جانبی بروموپراید

پارکینسون , افسردگی , فشار خون بالا , سردرد , سرگیجه , اسهال , عوارض خارج هرمی , خواب آلودگی , بی قراری , گالاکتوره , افت فشارخون , سندرم نورولپتیک بدخیم , دیسکینزی  تاخیریعلائم خارج هرمی، بی قراری ، خواب آلودگی ، اسهال ؛ افت فشار خون ، فشار خون بالا ، سرگیجه ، سردرد ، افسردگی ؛ گالاکتوره ، سندرم نورولپتیک بدخیم ، پارکینسون ، دیسکینزی تاخیری

تداخلات دارویی بروموپراید

بوتالبیتال و استامینوفن , اپیوم , کاریپرازین , کوآزپام , ات کلر وینول , آریپیپرازول , بروموکرپتین , پرامی پکسول , تترابنازین , دی هیدرو ارگوتامین , روپینیرول , سولپیراید , پیریبدیل , دوپکسامین , دی هیدرو ارگوکورنین , پرگولاید , آپومورفین , دیو تترابنازین , لیسورید , روتیگوتین , کیناگولید , کابرگولین , برکسی پیپرازول , لوودوپا , لیتیوم , بنزتروپین , فنول دوپام , اتوتوئین

هشدارها

– باید در کودکان ، بیماران جوان ، سالمندان با احتیاط مصرف شود ؛  احتیاط در اختلال کلیوی ، صرع ، بیماری پارکینسون. سابقه افسردگی
– ممکن است توانایی رانندگی یا کار با ماشین آلات را مختل کند.
–  در صورتی که در بیمارانی که لیتیوم دریافت می کنند مصرف شود، ممکن است افزایش سمیت رخ دهد، و  با سایر داروهای فعال مرکزی مانند ضد صرع ها احتیاط توصیه می شود.

نکات قابل توصیه

-افزایش گذرا در غلظت آلدوسترون پلاسما.
-در بیمارانی که داروهای دیگری مصرف می کنند که می توانند باعث واکنش های اکستراپرامیدال شوند مانند فنوتیازین ها، با احتیاط استفاده شود.
-آنتی موسکارین ها و ضد دردهای اپیوئیدی اثرات مربوطه به روده و معده را آنتاگونیزه می کنند.
– جذب سایر داروها ممکن است تحت تأثیر آن باشد، ممکن است جذب از معده را کاهش دهد (مانند دیگوکسین) یا باعث افزایش جذب از روده کوچک (به عنوان مثال ، با سیکلوسپورین ، آسپیرین یا پاراستامول) شود.
– کولین استراز سرمی را مهار می کند و ممکن است باعث طولانی شدن انسداد عصبی عضلانی تولید شده توسط سوکسامتونیوم و میواکوریم شود همچنین ممکن است باعث افزایش غلظت خونی پرولاکتین شود و بنابراین با داروهایی که دارای اثر هیپوپرولاکتینمیک هستند مانند بروموکریپتین تداخل ایجاد می کند.
– ترشح پرولاکتین را تحریک می کند و ممکن است باعث گالاکتوروره یا اختلالات مرتبط شود.

مصرف در بارداری

تاکنون به اثبات نرسیده است.اطلاعاتی در دسترس نیست.

مصرف در شیردهی

اطلاعاتی در دسترس نیست.