الوپورینول Allopurinol

موارد مصرف الوپورینول

آلوپورينول براي پيشگيري از نقرس و سنگهاي كليوي با منشا اسيد اوريك تجويز مي شود.

مکانیسم اثر الوپورینول

*
اثر بر کاتابولیسم پورین و کاهش تولید اوریک اسید (بدون ایجاد اختلال در بیوسنتز پورین های حیاتی)
با مهار آنزیم گزانتین اکسیداز، مانع تبدیل هیپوگزانتین به گزانتین و اوریک اسید می شود.
*اکسی پورینول، متابولیت فعال آلوپورینول می باشد.

فارماکوکینتیک الوپورینول

*
جذب: 90% (گوارشی)
فراهمی زیستی: 53-49%
شروع اثر: نقرس 3-2 روز (اوج اثر بیش از 1 هفته)، هایپراوریسمی ناشی از شیمی درمانی 27 ساعت
پیک پلاسمایی: دارو 1.5 ساعت، متابولیت فعال 4.5 ساعت
اتصال به پروتئین: کمتر از 1%
متابولیسم: کبدی (سریعا به متابولیت های فعال تبدیل میشود؛ مانند اکسی پورینول)
نیمه عمر: دارو 2-1 ساعت، متابولیت حدود 15 ساعت
دفع: ادرار (حدود 80%)، مدفوع (حدود 20%)

منع مصرف الوپورینول

اين دارو براي درمان حمله نقرسي و زيادي بدون علامت اسيد اوريك خون نبايد مصرف شود.

عوارض جانبی الوپورینول

*
عوارض کمتر شایع (%10-1):
پوستی: راش ماکولوپاپولار، راش پوستی
غدد درون ریز و متابولیسم: نقرس
گوارشی: تهوع، استفراغ
کلیوی: نارسایی کلیه، عدم کفایت کلیه
سایر عوارض:
گوارشی: اسهال
کبدی: افزایش سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز، افزایش سطح سرمی آلکالین فسفاتاز، افزایش سطح سرمی آسپارت آمینوترانسفراز

تداخلات دارویی الوپورینول

*مشخصات کلی تداخلات:
– مهار کننده CYP1A2 (ضعیف)
– قابلیت اتصال به کاتیون های پلی والان
– اثرات هایپو اورمیک

تداخلات رده X (پرهیز):
کاپسیتابین، دیدانوزین، پگلوتیکاز، تگافور

افزایش اثرات داروها توسط آلوپورینول:
آموکسی سیلین، آمپی سیلین، آزاتیوپرین، بک آمپی سیلین، بنداموستین، کاربامازپین، سیکلوفسفامید، سیکلوسپورین (سیستمیک)، دیدانوزین، دوکسوفیلین، مرکاپتوپورین، پگلوتیکاز، ریلوزول، مشتقات تئوفیلین، آنتاگونیست های ویتامین K

افزایش اثرات آلوپورینول:
مهار کننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACEI)، دیورتیک های لوپ، دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی

کاهش اثرات داروها توسط آلوپورینول:
کپسیتابین، تگافور

کاهش اثرات آلوپورینول:
آلومینیوم هیدروکسید

تداخلات با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها الوپورینول

*
1- سطح سرمی اوریک اسید هر 2تا 5 هفته تا رسیدن به میزان مورد نظر و پس از آن هر 6 ماه پایش شود.
2- علایم سمیت کبدی و عملکرد کبدی به صورت دوره ای در بیماران کبدی پایش شود.
3- عملکرد کلیوی (BUN، سرم کراتنین یا کلیرانس کراتینین) پیش از شروع درمان و به صورت دوره ای پایش شود. (ممکن است به تنظیم دوز کلیوی نیاز باشد.)
4- PT به صورت دوره ای در بیماران مصرف کننده وارفارین، اندازه گیری شود.
5- بررسی وضعیت هیدراتاسیون و علایم CNS بیمار الزامی است.
6- علایم واکنش های شدید حساسیت پوستی(SCAR) به دقت پایش گردد. (همچنین توصیه می شود پیش از شروع درمان، آزمایشHLA-B5801 در بیماران با ریسک بالای SCAR انجام گیرد.)
7- CBC به صورت دوره ای پایش شود.
8- اثربخشی دارو، فراوانی و شدت حملات نقرس به دقت ارزیابی شود.
– لازم است به بیمار تذکر داده شود که هرگونه راش پوستی را به سرعت گزارش نماید و در طول روز به میزان کافی مایعات بنوشد.