آئورانوفین یک داروی حاوی ترکیبات طلا است (29%) و همان اثرات داروی sodum aurothiomalate را دارد. از طریق خوراکی در بیماری آرتریت روماتوئید پیشرفته حاد مصرف دارد. مصرف از راه خوراکی سمیت کمتری از تزریق داخل عضلانی دارد ولی تأثیر آن نیز کمتر است. در آسم، لوپوس و پسوریازیس در مواردی با احتیاط فراوان تجویز شده است.
بصورت ناقص از دستگاه گوارشی جذب می شود (حدود 25% دارو).
پس از مصرف 2 تا 3 ماه به حد ثابت غلظت mg/cc 0.7 می رسد.
نیمه عمر نهایی دارو حدود26روز است. طلای auranofin به داخل مایع سینویال نفوذ می کند. بیشتر دارو از طریق مدفوع دفع می شود. 60% از طلای جذب شده از راه ادرار و بقیه نیز از طریق مدفوع دفع می شود.
شایعترین عارضه عوارض دستگاه گوارشی به صورت تهوع، درد شکم و گاهی استفراغ است. اما دراغلب موارد اسهال که می تواند تا 50% بیماران را تحت تأثیر قرار دهد بحدی شدید است که بایستی دارو را قطع نمود.
دیگر عوارض همانند sodum aurothiomalate است اگرچه که خفیف تر است. کولیت و ائوزینوفیلی هم در مصرف این دارو دیده شده است. پروتئین اوری (که با قطع مصرف بهبود می یابد).
همانند sodum aurothiomalate
همانند sodum aurothiomalate تستهای خون و ادرار قبل از شروع و سپس ماهانه باید انجام شود. اگرپلاکت از 000/100 پائین تر شد و یا علائم ترومبوسیتوپنی دیده شود بایستی دارو قطع شود. این دارو در افراد مبتلا به بیماریهای التهابی روده با احتیاط بایستی مصرف شود. ممکن است حملات حاد پورفیری ایجاد کند.