آمیلورید اچ Amiloride-H

موارد مصرف آمیلورید اچ

اين تركيب دارويي به عنوان داروي كمكي در كنترل حالات خيزدار (مانند نارسايي احتقاني قلب، سيروز كبدي، سندرم نفروتيك، خيز ناشي از كورتيکوستروئيد و استروژن و خيز با علت نامشخص)، در درمان زيادي فشار خون ( به ويژه در مواردي كه نياز به يك مدر نگهدارنده پتاسيم باشد) و همچنين در درمان كمي پتاسيم خون ناشي از مصرف داروهاي مدر در افراد مبتلا به افزايش فشار خون (در صورتي كه ساير تدابير مفيد نبوده يا كافي نباشند) مصرف مي‌شود.

مکانیسم اثر آمیلورید اچ

کانال های سدیمی در اپی تلیال توبول دیستال (DCT) و مجرای جمع کننده ادرار را که مانع از بازجذب سدیم از لومن می شوند، مهار می کند. این پروسه، سدیم داخل سلولی و عملکرد پمپ Na+/K+ATPase را کاهش می دهد و منجر به حفظ پتاسیم و کاهش دفع کلسیم، منیزیوم و هیدروژن می شود. به علت محدود بودن ظرفیت برداشت سدیم در مجرای DCT و جمع کننده، اثرات ناتریورتیک، دیورتیک و آنتی هایپرتنسیو به طور کلی ضعیف قلمداد می شود.

فارماکوکینتیک آمیلورید اچ

جذب آميلورايد از مجراي گوارش كامل نيست (20-15درصد). پيوند آميلورايد به پروتئين بسيار كم مي‌باشد و متابوليزه نمي‌شود. نيمه عمر آميلورايد 9-6 ساعت و زمان لازم براي شروع اثر دارو به عنوان مدر، كمتر از 2 ساعت است. زمان لازم براي رسيدن به اوج غلظت آميلوراید، 4-3 ساعت و زمان لازم براي رسيدن به اوج اثر پس از مصرف مقدار واحد، 10-6 ساعت مي‌باشد. طول اثر مدر آميلورايد با مصرف مقدار واحد دارو، 24 ساعت است. 50-20 درصد آميلورايد از كليه و 40 درصد نيز از راه مدفوع دفع مي‌شود.

منع مصرف آمیلورید اچ

اين دارو در نارسايي كليه و افزايش پتاسيم خون نبايد مصرف شود.

عوارض جانبی آمیلورید اچ

عوارض جانبی هر دارو به صورت جداگانه نیز مشاهده شود.
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: آریتمی قلبی
سیستم‌اعصاب مرکزی: سرگیجه، سردرد، خستگی
پوستی: راش پوستی، خارش
غدد درون ریز و متابولیسم: افزایش پتاسیم خون
گوارشی: تهوع، دردشکمی، اسهال، درد گوارشی
عصبی، عضلانی و اسکلتی: درد پا، ضعف
تنفسی: تنگی نفس

تداخلات دارویی آمیلورید اچ

مشخصات کلی تداخلات:
• جزء آمیلورید:
– عامل ضد فشار خون
– کاهش پرفیوژن یا عملکرد کلیوی
– تشدید هایپرکالمی
– تشدید هیپوناترمی
• جزء هیدروکلروتیازید:
– اتصال به رزین / پلیمرهای مبادله کننده آنیون
– عامل ضد فشار خون
– تشدید اثرات ضد اوریکوسوریک
– کاهش پرفیوژن یا عملکرد کلیوی
– تشدید هایپرکلسمی
– تشدید هایپرگلیسمی
– تشدید هیپوکالمی
– تشدید هیپوناترمی
– تشدید حساسیت به نور

تداخلات رده x (پرهیز):
آمینولوولینیک اسید (سیستمیک)، برومپریدول، سیکلوسپورین (سیستمیک)، دوفتیلید، فکسینیدازول ، لووسولپیرید، پرومازین، اسپیرونولاکتون

کاهش اثرات داروها توسط آمیلورید-H:
داروهای ضد دیابت، گلیکوزیدهای قلبی، متنامین، کینیدین

کاهش اثرات آمیلورید-H توسط داروها:
آمفتامین‌ها، بنازپریل، عوامل کمپلکس ساز اسیدهای صفراوی، بریگاتینیب، برومپریدول، دکس متیل‌فنیدات، گیاهان (با خاصیت کاهنده فشارخون)، متیل‌فنیدات، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، آگونیست های اپیوئیدی، یوهیمبین

افزایش اثرات داروها توسط آمیلورید-H:
آجمالین، آلوپورینول، آمیفوستین، آمینولوولینیک اسید (سیستمیک و موضعی)، آمونیوم کلراید، مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین، داروهای ضد سایکوز (نسل دوم [آتیپیکال])، بنازپریل، برومپریدول، نمک‌های کلسیم، کاربامازپین، گلیکوزیدهای قلبی، سیکلوفسفامید، سیکلوسپورین (سیستمیک)، دیازوکسید، دی‌کلروفنامید، دوفتیلید، دولوکستین، فکسینیدازول ، داروهای کاهنده فشار خون، ایوابرادین، فرآورده‌های حاوی لوودوپا، لووسولپیرید، لیتیم، مکامیلامین، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، دی، ای، کا، آهن، فولات)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، ای، بدون آهن)، داروهای مسدود کننده عصبی عضلانی (غیر دپلاریزان)، نیتروپروسید، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، اکس کاربامازپین، فولکودین، پورفیمر، پرومازین، فسفات‌های سدیم، اسپیرونولاکتون، تاکرولیموس (سیستمیک)، توپیرامات، تورمیفن، والزارتان، ورتپورفین، آنالوگ‌های ویتامین دی

افزایش اثرات آمیلورید-H توسط داروها:
الکل (اتیل)، آلفوزوسین، مسدود کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II، عوامل آنتی کولینرژیک، باربیتورات، بنپریدول، آگونیست های بتا-۲، بریگاتینیب، بریمونیدین (موضعی)، کورتیکواستروئید ها (استنشاقی دهانی و سیستمیک)، دکس کتوپروفن، دیاسرین، دیازوکسید، دروسپیرنون، اپلرنون، اردافیتینیب، هپارین، هپارین با وزن مولکولی پایین، گیاهان (با خاصیت کاهنده فشارخون)، ایپراگلیفلوزین، شیرین بیان، لورمتازپام، مولسی‌دومین، مولتی ویتامین‌ها/ فلورید (حاوی ویتامین‌های آ، دی، ای)، نفتوپیدیل، نیسرگولین، نیکوراندیل، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، اوبینوتوزومب، آگونیست های اپیوئیدی، پنتوکسی فیلین، مهارکننده‌های فسفودی استراز ۵، نمک‌های پتاسیم، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، کیناگولید، ربوکستین، مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین، تافنوکین، تولواپتان، والزارتان

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها آمیلورید اچ

1- در موارد زير اين دارو بايد با احتياط فراوان مصرف شود: بي‌ادراري يا عيب كار كليه، افراد مبتلا به ديابت و بيماري كليوي يا عيب كار كبد.
2- بيماراني كه شديداً بدحال هستند يا حجم ادرار آنها نسبتاً كم است، بيشتر در معرض خطر زيادي پتاسيم خون هستند.

توصیه های دارویی آمیلورید اچ

1- مصرف اين دارو حتي در صورت احساس بهبودي بايد ادامه يابد.
2- اين دارو زيادي فشار خون را درمان نمي‌كند، بلكه آن را كنترل مي‌نمايد. از اين رو مصرف آن ممكن است تا آخر عمر ضروري باشد.
3- احتمال بروز كمي يا زيادي پتاسيم خون وجود دارد. بنابراين ممكن است پي‌گيري ميزان پتاسيم در رژيم غذايي لازم باشد.
4- از مصرف ساير داروها، به خصوص داروهاي مقلد سمپاتيك كه نياز به نسخه ندارند، بايد خودداري شود.
5- در صورت فراموش شدن يك نوبت مصرف دارو، به محض به ياد آوردن آن نوبت بايد مصرف شود، ولي اگر تقريباً زمان مصرف نوبت بعدي فرا رسيده باشد، از مصرف آن نوبت و دو برابر كردن مقدار مصرف بعدي بايد خودداري شود.

دارو های هم گروه آمیلورید اچ

تریامترن اچ – آمیلورید