تاثیر آسپرین در کاهش ابتلاء به سرطان روده
دانشمندان مصرف طولانی مدت آسپرین را با کولونوسکوپی در پیشگیری از سرطان برابر می دانند. آسپرین جز اولین داروهای شیمیایی ساخت بشر است که در طول سالیان متمادی برای تسکین درد و کاهش تب، کاربرد داشته است. همچنین مانع از تجمع پلاکت در جریان خون می شود و در پیشگیری از حملات قلبی کاربرد دارد، گرچه مصرف آن خالی از خطر نیست و ممکن است باعث بروز خونریزی گوارشی گردد.
اثر این دارو در پیشگیری از سرطان روده، حاصل تحقیق دو دوره طولانی مدت محققین امریکایی است.
20414 بیمار مبتلا به سرطان در بین 88084 داوطلب زن و 7571 بیمار مبتلا به سرطان در بین 47881 داوطلب مرد در بازه زمانی 32 سال در این تحقیق شرکت کرده اند. نتایج این تحقیقات نشان دهنده کاهش 3% میزان کلی ابتلا به انواع سرطان در افرادی است که به مدت طولانی، کمترین دوز آسپرین را دو بار در هفته دریافت کرده اند.
اثر محافظت کننده آسپرین در پیشگیری از سرطان کولورکتال به میزان 19% و کاهش احتمال ابتلاء به انواع سرطان دستگاه گوارش به میزان 15% مشاهده شد.
کاهش خطر سرطان سینه، پروستات و ریه در این مطالعه مشاهده نشد.
دقیقا چه میزان آسپرین و چه مدت مصرف این دارو بیشترین اثرات پیشگیری کننده را خواهد داشت، سوالاتی است که نیاز به تحقیقات بیشتر دارد.
آسپرین برای درمان دردهای خفیف تا متوسط (سر درد، دیس منوره، میالژی، دردهای دندانی)، درمان درد و التهاب در بیماران آرتریت روماتوئید، اوستئوآرتریت و نیز کاهش تب اندیکاسیون دارد. همچنین به علت اثرات ضد پلاکتی، این دارو در درمان اولیه اختلالات کاردیووسکولار (آنژین پکتوریس، انفارکتوس میوکارد) نیز مصرف دارد.
اين دارو آنزيم سيكلواكسيژناز را مهار ميكند. پلاكتها بخصوص به اين اثر خيلي حساسند. همچنين اثرات ضد التهابي آن از طريق مهار توليد آنتي بادي ، مهار آزاد شدن هيستامين بوسيله آنتيژن و تثبيت نفوذپذيري مويرگها طي واكنشهاي ايمونولوژيكي اعمال ميگردد.
آسپیرین پس از تجویز به فرم خوراکی به خوبی از دستگاه گوارش جذب می شود. دارو به میزان 90-80% به پروتئین های پلاسما متصل می شود. نیمه عمر دارو 3-2 ساعت است و به طور وسیعی در کبد متابولیزه می شود. دارو توانایی عبوراز جفت وشیر را دارد.
در كودكان زير 12 سال (احتمال بروز سندرم ري)، وجود زخم خونريزيدهنده دستگاه گوارشی، هموفيلي، وجود يا سابقه حساسيت به ساير داروهااي ضد التهاب غير استروئيدي (NSAIDs) ، ترومبوسيتوپني، آنژيوادم و پوليپهاي بيني همراه آسم نبايد مصرف شود.
سایر عوارض (درصد نامشخص)
قلبی عروقی: آریتمی قلبی، ادم، افت فشارخون، تاکی کاردی
سیستم اعصاب مرکزی: آژیتاسیون، ادم مغزی، اغما، گیجی، سرگیجه، خستگی، سردرد، هایپرترمی، بی خوابی، لتارژی، عصبانیت، سندرم ری
پوستی: راش پوستی، کهیر
غدد درون ریز و متابولیسم: اسیدوز، کم آبی بدن، افزایش قندخون، افزایش پتاسیم خون، افزایش سدیم خون (فرم بافری)، افت قندخون
گوارشی: زخم گوارشی، زخم دوازدهه، سوء هاضمه، درد اپی گاستر (سر دل)، گاستریت، فرسایش دستگاه گوارش، سوزش سر دل، تهوع، درد معده، استفراغ
ادراری تناسلی: خونریزی پس از زایمان، طولانی شدن بارداری، طولانی شدن پروسه زایمان، پروتئین در ادرار، مرده به دنیا آمدن جنین
هماتولوژی و انکولوژی: آنمی، اختلال انعقادی خون، انعقاد داخل عروقی منتشر، آنمی همولیتیک، خونریزی، آنمی فقر آهن، افزایش زمان پروترومبین (PT)، ترومبوسیتوپنی
کبدی: هپاتیت (برگشت پذیر)، سمیت کبدی، افزایش ترانس آمیناز سرم
ازدیاد حساسیت: آنافیلاکسی، آنژیو ادم
عصبی، عضلانی و اسکلتی: تخریب استخوان استابولار، رابدومیولیز، ضعف
گوشی: کاهش شنوایی، وزوز گوش
کلیوی: افزایش BUN، افزایش کراتینین سرم، نفریت بینابینی، نارسایی کلیه (از جمله مواردی که به علت رابدومیولیز ایجاد می شوند)، بی کفایتی کلیه، نکروز پاپیلری کلیه
تنفسی: آسم، برونکواسپاسم، تنگی نفس، هایپرونتیلاسیون (تنفس زیاد و سریع)، ادم حنجره، ادم غیرقلبی ریه، آلکالوز تنفسی، افزایش سرعت تنفس
متفرقه: کاهش وزن هنگام تولد
مشخصات کلی تداخلات
– نفروپاتی ناشی از مسکنها
– ضد پلاکت
– اتصال به کاتیونهای چند ظرفیتی
– کاهش پرفیوژن یا عملکرد کلیوی
– افزایش خطر خونریزی یا آسیب به مخاط دستگاه گوارش
– اسیدوز متابولیک
– اثرات اوریکوزوریک و ضد اوریکوزوریک
– ترکیبات حساس به PH ادرار
تداخلات رده X (پرهیز)
دکس ایبوپروفن، دکس کتوپروفن، فلوکتافنین، واکسن ویروس آنفولانزا (زنده/ ضعیف شده)، کتورولاک (نازال، سیستمیک)، ماسیمورلین، اوماستاکسین، سولفین پیرازون، اوروکیناز، واکسنهای حاوی ویروس آبلهمرغان
کاهش اثرات داروها توسط آسپرین
مهارکنندههای آنزیم تبدیلکننده آنژیوتانسین، بنزبرومارون، کاریسوپرودول، دکس کتوپروفن، هیالورونیداز، لزینوراد، دیورتیک های لوپ، ماسیمورلین، مولتی ویتامینها/ فلوراید (حاوی ویتامینهای آ، دی و ای)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامینهای آ، ای، فاقد آهن)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامینهای آ، دی، ای، کا، فولات، آهن)، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (غیرانتخابی)، پروبنسید، سینکالید، اسپیرونولاکتون، سولفین پیرازون، تیکاگرلور، تیلودرونات
کاهش سطح آسپرین توسط داروها
الکل (اتیل)، کورتیکواستروئید ها (سیستمیک)، دکس ایبوپروفن، دکس کتوپروفن، فلوکتافنین، کتورولاک (نازال، سیستمیک)، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (غیرانتخابی)، سوکروفریک اکسی هیدروکسید
افزایش اثرات داروها توسط آسپرین
داروهای دارای خاصیت ضد پلاکت، داروهای کاهنده قند خون، آجمالین، آلندرونات، مهارکنندههای آنزیم تبدیلکننده آنژیوتانسین، داروهای ضد انعقاد، آپیکسابان، بمیپارین، مهارکنندههای آنزیم کربنیک انهیدراز، کاریسوپرودول، سفالوتین، کلاژناز (سیستمیک)، کورتیکواستروئید ها (سیستمیک)، دابیگاتران اتکسیلات، دئوکسی کولیک اسید، دکس ایبوپروفن، دکس کتوپروفن، ادوکسابان، انوکساپارین، سدیم تیومالات طلا، هپارین، ایبریتومومب تیوکستان، متوترکسات، نیکوراندیل، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (انتخابی COX-2)، اوبینوتوزومب، اوماستاکسین، پرالاترکسات، ریواروکسابان، سالیسیلات ها، تالنیفلومات، تیوپنتال، داروهای ترومبولیتیک، تیکاگرلور، اوروکیناز، فرآوردههای والپروات، واکسنهای حاوی ویروس آبلهمرغان، آنتاگونیست های ویتامین کا
افزایش اثرات آسپرین توسط داروها
آکالابروتینیب، داروهای دارای خاصیت ضد پلاکت، الکل (اتیل)، آمونیوم کلراید، بلاک کنندههای کانال کلسیمی (غیردیهیدروپیریدینی)، داساتینیب، امولسیون روغنی (با پایه روغن ماهی)، فلبیناک، فلوکتافنین، جینکوبیلوبا، گلوکزآمین، گیاهان (با خاصیت ضد انعقاد/ ضد پلاکت)، ایبروتینیب، واکسن ویروس آنفولانزا (زنده/ ضعیف شدن)، اینوترسن، کتورولاک (نازال، سیستمیک)، لیماپروست، دیورتیک های لوپ، مولتی ویتامین/ فلوراید (حاوی ویتامینهای آ، دی و ای)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامینهای آ، دی، ای، کا، فولات و آهن)، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (غیرانتخابی)، اسیدهای چرب امگا ۳، پنتوسان پلی سولفات سدیم، پنتوکسی فیلین، پتاسیم فسفات، آنالوگهای پروستاسیکلین، مهارکنندههای انتخابی باز جذب سروتونین، مهارکنندههای باز جذب سروتونین/ نوراپی نفرین، تیپراناویر، داروهای ضدافسردگی سه حلقهای (آمین نوع سوم)، ویتامین ای (سیستمیک)، زانوبروتینیب
تداخل با غذا
مصرف همرا ه با غذا ممکن است سرعت جذب را کاهش دهد ولی بر مقدار جذب موثر نیست.
مصرف نوشیدنی الکلی، آلو، کشمش، چای و خیار شور میتواند منجر به تجمع سالیسیلات شود.
میوههای تازه محتوی ویتامین سی میتوانند باعث خروج دارو از محل اتصال خود در گیرنده ی مد نظر در بدن شوند که نتیجه ی آن افزایش ترشح ادراری آسپرین میباشد.
پودر کاری، فلفل قرمز و شیرینبیان میتوانند باعث تجمع سالیسیلات شوند. در هر ۱۰۰ گرم از این غذاها ۶ میلی گرم سالیسیلات وجود دارد. یک رژیم غذایی عادی یک فرد در آمریکا حاوی 10-200 میلی گرم سالیسیلات در روز است.
راهکار: به منظور کاهش ناراحتی های گوارشی با غذا یا مقدار زیادی آب یا شیر مصرف شود. مصرف پودر کاری، فلفل قرمز و شیرینبیان محدود شود.
1- در بيماريهايي مانند آسم، الرژي، آسيبهاي كليوي يا كبدي، كاهش آب بدن، اولسرپپتيك و كمبود G6PD بايد با احتياط فراوان مصرف شود.
2- ASA درمان مناسبي براي كودكان مبتلا به بيماريهاي خفيف نبوده و در كودكان زير 12 سال فرآوردههاي حاوي آن ، مگر در موارد خاص نظير آرتريت جوانان، نبايد مصرف شود.
در کودکان تب دار با علائم سرماخوردگی و زیر 12سال به علت احتمال بروز سندروم ری (Reye ‘s syndrome) مصرف آسپیرین به عنوان داروی ضد تب و ضد درد، منع مصرف دارد.
در بیماران با سابقه آسم احتمال تشدید حملات پیرو مصرف آسپیرین افزایش می یابد و در نتیجه مصرف این دارو در بیماران آسمی منع مصرف دارد.
در صورت بروز مشکل گوارشی دارو را بعد غذا مصرف کنید.
آزمایشات دوره ای که توسط پزشک تجویز شده برای شما الزامی است.
مصرف این دارو احتمال خونریزی را افزایش می دهد، لذا بیش تر مراقب باشید و از مسواک نرم و ریش تراش برقی استفاده کنید.
این دارو با مصرف الکل و سیگار تداخل دارویی دارد.
در سالمندان با احتیاط مصرف شود.
منتول سالیسیلات – متیل سالیسیلات – سالسالات