آسنوکومارول Acenocoumarol

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف آسنوکومارول

اسنوکومارول یک آنتی کوآگولان کومارینی با عملکردهای مشابه با وارفارین است که به صورت خوراکی تجویز می شود و دردرمان اختلالات ترومبوآمبولی کاربرد دارد. دوز معمول آن 8 تا 12 میلی گرم در اولین روز و 4 تا 8 میلی گرم در روز دوم می باشد. دوزهای بعدی نگهدارنده بین 1 تا 8 میلی گرم متفاوت می باشند که بستگی به میزان پاسخ بیمار دارد و این دارو با یک دوز منفرد در زمان های مشابه در هر روز تجویز می شود.

مکانیسم اثر آسنوکومارول

اسنوکومارول ، مانند سایر داروهای خوراکی ضد انعقاد خون، دارای اثر غیر مستقیم ضد انعقادی است و از طریق مهار ساخت فاکتورهای انعقادی II، VII، IX و X در کبد و در مسیر و وابسته به ویتامین K، اثر خود را اعمال می‌کند.

فارماکوکینتیک آسنوکومارول

این دارو به راحتی از مسیر گوارشی جذب می شود و عمدتاً متابولیت های دفعی آن از طریق ادرار از بدن خارج می گردند و به طور و به وسیع به پروتین های پلاسما متصل می شود. نیمه عمر حذف آن متغیر است، تولید کنندگان انگلیسی محدوده 8 تا 11 ساعت را برای آن عنوان می کنند. این دارو از جفت عبور می کند و تنها مقادیر کمی از در شیر مادر یافت شده است و به صورت ترکیب راسمیک تجویز می شود و گزارش شده است که ایزومر راست گرد آن قوی تر است. ایزومرهای stereo آن فارماکوکینتیک متفاوتی دارند.

عوارض جانبی آسنوکومارول

خونریزی، حساسیت مفرط، بثورات جلدی، ریزش مو، اسهال، کاهش هماتوکریت، تیره شدن انگشتان، نکروز پوست، یرقان، اختلال در عملکرد کبد، تهوع، استفراغ و التهاب لوزالمعده با مصرف اسنوکومارول گزارش شده است.

تداخلات دارویی آسنوکومارول

تداخلات دارویی مرتبط با آنتی کواگولان های خوراکی در مورد وارفارین مورد بحث قرار گرفته اند. منابع اختصاصی راجع به تداخلات دارویی Acenocoumarol تحت عناوین دارویی زیر در آن جا موجود می باشند: ضد دردها، آنتی آریتمی ها، ضد باکتری ها، ضد افسردگی ها، ضد قارچ ها، داروهای ضد نقرس، آنتی هیستامین ها، آنتی نئوپلاستیک ها، منوپلاکت ها، ضد ویروس ها، دیورتیک ها، داروهای گوارشی، مهارکننده های ایمنی، داروهای تنظیم کننده چربی، پروستاگلاندین ها، هورمون های جنسی و واکسن ها.

هشدار ها آسنوکومارول

این دارو در موارد زیر باید با احتیاط مصرف شود:
دیابت شدید، زایمان اخیر، عیب شدید کار کلیه، ضربه شدید به ویژه به سیستم اعصاب مرکزی، ضایعات دستگاه تنفسی یا ادراری،واسکولیت شدید، کارسینوم احشاء عیب شدید کار کبد یا سیروز، کمبود ویتامینC و K، بیحسی ناحیه‌ای، سوراخ کردن نخاع، آندوکاردیت تحت حاد باکتریایی و پلی آرتریت.