موارد مصرف:
– پیشگیری یا درمان ترومبوز در بیماران مبتلا به ترومبوسینوپنی ناشی از هپارین (HIT)
– به عنوان داروی کمکی در مداخله پوستی عروق کرونر (PCI) در بیمارانی که خطر ترومبوز مرتبط با HIT داشته یا دارند
– مهار کننده مستقیم و شدیدا انتخابی ترومبین است. بطور برگشت ناپذیر به محل فعال ترومبین آزاد و ترومبین ایجاد شده از لخته متصل می شود. باعث مهار تشکیل فیبرین، فعال شدن فاکتورهای انعقادی V، VIII و XIII، فعال شدن پروتئین C و تجمع پلاکتی می شود.
– شروع اثر: سریع
– توزیع: 174 Ml/kg
– اتصال به پروتئین: آلبومین 20 % ، α1-اسید گلیکوپروتئین 35 %
– متابولیسم: کبدی، از طریق هیدروکسیلاسیون و آروماتیزه شدن انجام می شود. تبدیل دارو از طریق CYP3A4/5 به 4 متابولیت شناخته شده نقش کمی در متابولیسم دارد. آرگاتروبان تغییر نیافته اصلی ترین جزء پلاسما است. غلظت پلاسمایی متابولیت M1 بین صفر تا 20 % داروی اصلی بوده و سه تا پنج برابر ضعیف تر است.
– نیمه عمر: 51-39 دقیقه، در اختلال کبدی 181≥ دقیقه
– زمان رسیدن به پیک در حالت پایه: 3-1 ساعت
– دفع: مدفوع ( 65 % )، ادرار ( 22 % )، مقادیر کم متابولیت M2-M4 در ادرار یافت می شود. کلیرانس دارو در کودکان بیمار کاهش می یابد.
عوارض شایع (%10<):
قلبی عروقی: درد قفسه سینه، افت فشارخون
ادراری تناسلی: خونریزی مجاری ادراری تناسلی (مانند پیدایش خون در ادرار)
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: گشادی عروق، ایست قلبی، برادی کاردی، تاکی کاردی بطنی، سکته قلبی، آنژین صدری، انسداد عروق کرونر، بیماری ایسکمیک قلبی، ترومبوز
سیستم اعصاب مرکزی: سردرد، درد، خونریزی داخل جمجمه ای
پوستی: واکنش های پوستی (ضایعات بولوس، راش)
گوارشی: تهوع، اسهال، استفراغ، درد شکمی، خونریزی گوارشی
هماتولوژی و انکولوژی: کاهش هماتوکریت، کاهش هموگلوبین، خونریزی کشاله ران، خونریزی شریان براکیال، خونریزی خفیف (مرتبط با CABG)
عصبی، عضلانی و اسکلتی: کمردرد (مرتبط با PCI)
تنفسی: تنگی نفس، سرفه، هموپتزی (خلط خونی)
متفرقه: تب
سایر عوارض (%1>، مهم یا تهدید کننده حیات):
تنگی دریچه آئورت، خونریزی محل تزریق (یا محل دسترسی؛ خفیف)، بیماری عروق مغزی، رفلاکس، واکنش ازدیاد حساسیت، خونریزی موضعی (قطع شدگی دست، پا و زیر زانو)، ادم ریوی، خونریزی خلف صفاقی
مشخصات کلی تداخلات:
– ضد انعقاد
تداخلات رده X (پرهیز):
آپیکسابان، دابیگاتران اتکسیلات، ادوکسابان، همین، میفپریستون، اوماستاکسین، ریواروکسابان، اوروکیناز، وراپاکسار
کاهش اثرات داروها توسط آرگاتروبان:
تداخل قابلتوجهی مشخص نشده است.
کاهش اثرات آرگاتروبان توسط داروها:
مشتقات استروژن، اوریتاوانسین، پروژستین ها، تلاوانسین
افزایش اثرات داروها توسط آرگاتروبان:
کلاژناز (سیستمیک)، دفراسیروکس، دئوکسی کولیک اسید، دسیرودین، ایبریتومومب تیوکستان، نینتدانیب، اوبینوتوزومب، اوماستاکسین، ریواروکسابان، آنتاگونیست های ویتامین کا
افزایش اثرات آرگاتروبان توسط داروها:
آکالابروتینیب، داروهای با ویژگی ضد پلاکت، آپیکسابان، برومپریدول، کاپلاسیزومب، دابیگاتران اتکسیلات، داساتینیب، ادوکسابان، امولسیون چرب (بر پایه روغن ماهی)، همین، گیاهان با اثرات ضد انعقاد و ضد پلاکت، ایبروتینیب، اینوترسن، لیماپروست، مزوگلیکان، میفپریستون، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، اسید چرب امگا-3، پنتوسان پلی سولفات سدیم، آنالوگهای پروستاسیکلین، سالیسیلات ها، سوگامادکس، سولودکسید، داروهای ترومبولیتیک، تیبولون، تیپراناویر، اوروکیناز، ویتامین ای (سیستمیک)، وراپاکسار، زانوبروتینیب
تداخل با غذا:
ذکر نشده است.
موارد منع مصرف:
– حساسیت شدید به آرگاتروبان یا سایر ترکیبات فرمولاسیون
– خونریزی بسیار شدید
هشدارها:
– خونریزی در هر محلی از بدن ممکن است رخ دهد. بایستی به موارد خطر خونریزی مثل افزایش شدید فشار خون، بلافاصله بعد از جراحی های کمر، بی حسی نخاعی، جراحی وسیع ( شامل مغز، نخاع، چشم )، بیماری های ژنتیکی یا اکتسابی و زخم های گوارشی توجه کرد.
– در اختلال کبدی با احتیاط مصرف شود.
– آرگاتروبان PT/INR را طولانی کرده و مصرف همزمان با وارفارین باعث افزایش بیشتر آن می شود.
– ایمنی و اثربخشی به هنگام مصرف همزمان با سایر داروهای ترومبولیتیک اثبات نشده است.
– همه ضد انعقادهای تزریقی باید قبل از شروع دارو قطع شوند.
– ویال تغلیظ شده 5/2 میلی لیتری (100mg/ml) باید قبل از استفاده به 1mg/ml رقیق شود. ویال 50 یا 125 میلی لیتری نیازی به رقیق سازی ندارد.
بیوالی رودین – دسیرودین – لپی رودین – دابی گاتران –